Başkasıyla olduğunu bilmek acı veriyor

Sevgili Güzin Abla... Eşim ben 3 aylık hamileyken başka ev tutup gitti. Çocuğu da aldırmamı söyledi. Ama ben kıyamadım.
Bu arada 9 yaşında bir kızımız daha var. O hayatta yalnız kalmasın diye ikinci çocuğu istemiştim zaten.
Eşimle yıllardır çok uyumlu değildik. Her tartışma sonrası uzun süre benimle küs kalırdı. 2-3 ay konuşmadığı olurdu. Nitekim 3 senedir tamamen ayrıyız ama boşanma olmadı.
Beni hamileliğimde doktora bile götürmedi, sadece doğuma geldi.
Şu an çocuklarla ilgileniyor, fakat hayatında başkası var. Nafaka ödemek istemediği için de benimle anlaşmalı boşanmak istiyor.
Ama bana destek olacak başka kimsem yok, kendimi çok yalnız hissediyorum.
Boşanırsam eğer memleketime dönerim diyorum ama çocuklar da babalarından uzakta kalmak istemiyor. Size göre ne yapmam gerek?
Oturduğumuz ev onun üstüne, buradan çıkarsam ne yaparım onu da bilmiyorum.
Ama burada kalıp onların mutluluğunu görmek, onlarla aynı şehirde olmak istemediğimden eminim. Eşimin başkasıyla olduğunu düşünmek acı veriyor.
Ben devlet memuruyum, yer değiştirmem pek kolay değil. Ne yapacağımı şaşırdım. Ne olur yardımcı olun.
◊ RUMUZ: BOŞANMA

YANIT

Sevgili kızım hiç kendini kandırma, sen ikinci çocuğu eşini kaybetmemek, onu evine bağlamak için düşünmüşsün büyük ihtimalle. Bunu pek çok evli kadın yuvasını kurtarma düşüncesiyle yapıyor, ama gördüğün gibi pek de işe yaramıyor.
Oradan ayrılmak istememe nedeninin de çocuklar olduğunu söylüyorsun. Bu da doğru değil bana göre, uzak kalmak istemeyen aslında sensin. Belki büyük kızın için bu söz konusu olabilir ama diğer çocuğun henüz bebek...
Sen her şeye rağmen eşinin bir gün geri dönebileceği umudunu taşıyorsun. Bu yüzden ne yapacağını bilemiyorsun.
Eşin boşanmaya karar vermişse, bir başkasını seviyorsa, artık yapacak bir şey yok sevgili kızım. Eğer onları bir arada görmeye katlanamayacaksan, onlardan uzak durmak için başka bir mahalleye taşınırsın. Zaten bu evi evliyken aldıysanız, yani eşine ailesinden falan kalmamışsa, boşandığınız takdirde evde yarı yarıya senin de hakkın olduğunu bilmelisin. Bir avukata danıştığın takdirde bunları o da söyleyecektir.
Nafakaya gelince...
Eşinle anlaşmalı boşanmaya razı olabilirsin ama çocukların için nafaka almak zorundasın.
Onların eğitimleri için bu şart. Kendini düşünmesen de onları düşünmelisin.
Bir baba da her ne olursa olsun evlatlarına bakmak zorundadır.
Sen şimdi kendini aldatılmış, terk edilmiş hissetmenin üzüntüsü içinde belki de onları yeterince düşünmüyorsun. Ama sen tek başına iki çocuğun bakımını nasıl üstleneceksin?
Belki bir süre sonra eşin pişmanlık duyup geri dönebilir ama sen ömür boyu bu umutla yaşayamazsın. Her şeyi zamana bırakmalısın.