Paylaş
Merhaba abla... Ben 26 yaşında, 9 aylık evli bir gencim. Eşimle severek evlendik. Şu anda da çok mutluyuz. Ama babası baştan beri istemedi bizi. Şimdi de konuşmuyoruz.
Anne-babası ayrı eşimin, bir tek kız kardeşi var. O da eşimle tanıştığım günden beri soğuk bana...
Buna rağmen 9 aylık evlilik sürecimizde baldızım çok gitti geldi evimize, hep bir abi olarak yaklaştım ona.
Üçümüz sinemaya gittik, gezmeye gittik. Hatta biz tatile çıkacağız bu yaz, hadi eşimin tek kız kardeşi diye ona da tatil ayarladım. Söyledim ona, bir teşekkür bile etmedi.
O üniversite son sınıfta ve 20 yaşında. Ama sorumsuz biri, kimseyi takmaz. Üzülmüşsün kırılmışsın, umursamaz, özür dilemez. Garip davranışları var.
Mesela 2 ay önce yeni bir işe girdim, sabahları aynı metroya biniyoruz.
Ona “Aynı saatte okula gidiyorsan sabahları beraber gideriz” dedim.
“Yok enişte, ben daha erken gidiyorum” dedi. Sonradan fark ettim, aynı metroya biniyormuşuz. Bir şey demedim.
Bir gün onun oturduğu vagona denk geldim, beni görmezlikten geldi.
Bunu ablasına söyledim, “Eniştemi görmedim” diye yemin etmiş ama göz göze geldik, bu mümkün değil. Sadece selam verip yanıma gelmesini bekledim...
Doğum günümde arkadaşlarım beni kutladı, o bir kutlama mesajı atmadı.
Bizde kaldığı bir gün ben de erken kalktım, “günaydın” demeden çıktı gitti. Yetiştim ona, bu sefer yavaşladı. Turnikelerden geçtik, sanki ayakkabı bağı açılmış da onu bağlıyormuş gibi yaptı. “Enişte sen git bekleme beni” dedi. Sonra baktım arkamdan yavaş yavaş geliyor. Sanki benimle aynı vagona binmemek için uğraşıyordu.
Diyeceğim şu ki bizim evimize geliyor kalmaya, ama sonra benimle görülmek istemiyor.
Ben de evimizde kalmasına müsaade etmeyeceğim artık.
Eşim de biliyor bu huylarını. Zaten ona “Bir tek kız kardeşin de olsa, ona yaptığımız fedakarlıklara karşı nankörlük yapıyor. Artık bize geleceği zaman ‘misafir var’ dersin” dedim.
Artık gelmesin, ben baldızımı görmeye tahammül edemiyorum abla. Çünkü yüzsüz ve karaktersiz biri. Üstelik nankör.
Cevabını sabırsızlıkla bekliyorum.
◊ RUMUZ: BALDIZIM
YANIT
Sevgili oğlum, bana sorarsan baldızının davranışlarını aşırı önemsiyor gibisin.
O bir genç kız, belki seninle görülmek istemiyor, belki hayatında biri var ve bu konuda ona hesap vermekten kaçınıyor.
Ya da olur ya, ablasının kocası da olsan, senden hoşlanmıyor. Seninle yıldızı barışmamış, sadece ablasının hatırına sana saygılı davranmaya çalışıyor.
Senin bu aşırı ısrarını ve hassasiyetini gereksiz buluyorum.
Eşine, kız kardeşinin evinize gelmesini istemediğini söyleyerek onu kırmışsındır.
Ne gereği var?
Metroda birlikte gitseniz ne olacak, gitmeseniz ne olacak?
Onun karaktersiz, yüzsüz, nankör olduğunu sadece bu anlattıklarına bakarak söylüyorsan, yanlış düşünüyorsun.
O sadece biraz düşüncesiz ve rahat davranan bir genç kız.
Onu kendi haline bırakır ve takıntı haline getirmezsen hem sizin hem de onun için iyi olur.
Paylaş