Paylaş
Merhaba Güzin Abla... Ben babamdan yana çok dertliyim açıkçası...
Babam senelerdir diyalize giriyor. Bu süre zarfında annem de ben de babamın üzerine çok düştük. Özellikle annem onu resmen baş tacı etti.
Karşılaştığı tüm zorlukların üstüne gitti, asla yılmadı, sırf babam üzülmesin diye elinden geleni fazlasıyla yaptı.
Babamsa bütün bu fedakarlıkların karşılığında bize nankörlük ne demekmiş gösterdi!
Son dönemde bizden iyice uzaklaştı. Eskiden biraz olsun anneme sıcak davranırdı, son dönemde ikimizden de tamamen koptu.
Başkaları ile çok mutlu, bunu sosyal medya hesabında paylaştığı fotoğraflardan açıkça görüyorum. Bazen iş için birkaç günlüğüne şehir dışına çıkması gerekiyor, eve döndüğünde özlem, sıcaklık namına hiçbir şey yok. Evi sadece yemek yemek ve uyumak için kullanıyor. Bizimle nadiren diyaloğa giriyor, çoğu zaman bizden uzakta bir yerde oturup cep telefonuyla uğraşıyor.
Bir gün annem benimle dertleşti. Hıçkırıklar içinde babamın kendisinden çok uzaklaştığını, artık onu sevmediğine inandığını söyledi.
Dayanamadım, ben de babamı karşıma alıp içimi döktüm. Neredeyse annemi aldattığına inanacağım.
Her gece uykuya dalana kadar ağlıyorum. Annem üniversite sınavına hazırlandığım için olduğunu düşünüyor ama öyle değil tabii.
Güzin Abla ne olur yardım et, hüzünler denizinde boşa kürek çekmekten çok yoruldum.
◊ RUMUZ: SESSİZ ÇIĞLIK
YANIT
Sevgili kızım, annenin de senin de sorununuz, babanı sağlıklı biri gibi görüp davranışlarını buna göre sorgu-lamanız. Onun ciddi bir hastalığı olduğunu görmezden geliyorsunuz.
Düşünsene, basit bir hastalıkta bile insanın karakteri değişebiliyor, hastalık yüzünden kaprisli ve huysuz biri olup çıkabiliyor.
Burada haftanın birkaç günü diyalize giren, sonu belli olmayan, belki de sadece böbrek nakli ile hayatı kurtulacak birinden söz ediyoruz.
Sen de annen de ona şefkatle, sevgiyle yaklaşıyormuşsunuz, bu çok güzel elbette.
Ama onun da karşılığında size minnet besleyen, sakin, huzurlu ve mutlu biri gibi davranmasını bekleyemezsiniz.
Bazı hastaların ters davranışları olabilir. Onun içinde bulunduğu ruh halini yaşamadan bilemezsiniz.
Anneni aldattığını ya da nankörlük ettiğini, bencilce davrandığını düşünmekle ona haksızlık ediyorsunuz gibi geliyor. Baban hayata tutunmaya çabalarken iç dünyasında neler yaşıyor kim bilir.
Hasta bir insanın yakınları için hayat elbette ki hiç kolay değil. Size hak vermiyor değilim. Ama siz de onu anlamaya çalışın. Umarım beklediğiniz bir donör bulunur ve babanız organ nakliyle tekrar sağlığına kavuşur.
Bu vesileyle organ bağışının ne kadar önemli olduğunu da bir kez daha hatırlatmış olayım.
Paylaş