Paylaş
Merhaba Güzin Abla, ben 17 yaşındayım... Yıllarca kendime hiç güvenim yoktu. 5 yaşımdan 12 yaşıma kadar aileme yakın biri tarafından istismara uğradım.
Hiç kimse yardımcı olmadı, ailem bile destek çıkmadı. Bana inanmadılar. İçimden geçenlere dindirmek için çareyi sokak hayvanlarında buldum.
Şimdi gönüllü hayvanseverim, sokak hayvanlarını besleyip sahiplendirme yapıyorum. Bu süreçte hiçbir şekilde kimseye güvenip hayatıma karşı cinsten birini alamadım, korktum.
Ama zamanla hem ruhum hem bedenim iyileşti. Ve şu anda birisine karşı çok yoğun duygular besliyorum. Bunu öğrendiğinde o da bana ilgi gösterdi ama yakında sözleneceğini söyledi.
Aynı yerde çalışıyoruz ve sürekli kendimi onun yanında buluyorum. O olmadan günüm geçmiyor.
Ve ilk öpücüğümü ona verdim, bilmiyorum pişman olmak isterdim ama değilim.
Bana duygularını söylemiyor, “bana kalsın” diyor. Ama başkaları ile görüşürken soğuk nevale, benimle konuşurken gözleri gülüyor. Telefonda sabahlara kadar konuşuyoruz.
Ama ben de onu unutmak için bir başkasıyla konuşmaya başladım. Bunu da ona dile getirdim ve çok kıskandı. Tepkilerinin normal olmadığını, onun da evlenmeye hazırlandığını söylediğimde; bana değer verdiğini, yanlışa düşmemi istemediğimi söyledi. Kafam çok karışık ve böyle bir konuma düştüğüm için kendimden utanıyorum.
Karşımdaki o kızın yerine koyuyorum kendimi, çok üzülüyorum...
Ne yapmam gerekiyor?
YANIT
Sevgili kızım, yıllar boyu karşı cinse yaklaşamayıp sonunda gönlünü sözlenecek bir gence kaptırman bir bakıma şanssızlık. Ama yine de duyguların olduğunu anlaman, birine karşı bir şeyler hissedebilmen, bir bakıma iyileştiğin anlamına geliyor. Bu yüzden senin namına sevindim.
Sokak hayvanlarıyla ilgilenmen senin için bir tür terapi olmuş. Hayvanlarla ilgilenmenin birçok ruhsal ya da fiziksel rahatsızlığı iyileştirdiği tıbben de kabul edilmiş bir gerçek. Bu yüzden seni kutlarım.
Sevdiğin gençle ilgili de sana çok da umutsuz olmamanı söylemek istiyorum.
Bu genç adam, gördüğüm kadarıyla sana karşı boş değil.
Onun da sana karşı duyguları olduğunu düşünüyorum. Ancak senden önce tanıdığı, belki de ailesinin isteğiyle evlenmeye hazırlandığı bir başkasıyla sözlenmek üzereymiş.
Bu tabii ki hoş değil. Ama henüz evli hatta sözlü bile değiller...
Eğer o genç kızı gerçek anlamda seviyorsa, sana ilgi göstermez gidip onunla evlenir. Sen de onu unutmaya çalışırsın, bunu başarırsın da... Çünkü sen güçlü bir kızsın.
Ama eğer o genç adam, o kıza karşı sevgisini sorgulamaya başlarsa, gerçek bir sevgi değildir. O zaman da senin için bir umut var, demektir. Kendine eziyet etmekten vazgeç. Kendini suçlama. Kararı o genç adama bırak, sevgili kızım.
Paylaş