Paylaş
Sevgili Güzin Abla, nasıl başlayayım bilmiyorum... Ben 17 yaşındayım ve ilk defa birine âşık oldum.
“Âşık oldum” diyorum çünkü ilk defa birini kendime bu kadar yakın hissettim, sevdim. Gözlerinin içine baktığımda kendimi kaybediyordum.
O da beni seviyordu ve gerçekten onunla vakit geçirmekten büyük keyif alıyordum, kendimi güvende hissediyordum.
Ama “arkadaşım” dediğim insan yüzünden aramız bozuldu.
Bizi kıskandı, olmayacak şeyler söyleyerek aramızı açtı.
Şu an birbirimizin yüzüne dahi bakmıyoruz.
Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki... Ne yapacağımı bilmiyorum.
Onu en içten duyularımla sevmiştim. Size bunları yazarken bile içimde büyük bir burukluk var. Ne kadar onu unutmaya çalışsam da olmuyor, rüyalarıma giriyor, sanki bilinçaltım onu silmeme izin vermiyor.
Çok mutsuzum. Evden çıkmak bile istemiyorum.
Bu durumda ne yapmalıyım cidden bilmiyorum. Ne olur bana akıl verin, bir yol gösterin.
◊ RUMUZ: İLK AŞK
YANIT
Sevgili kızım, sen hayatının en güzel, en eşsiz yıllarını yaşamaktasın. Pırıl pırıl gençlik yaşları bunlar... Tasasız, keyifli, mutlu ve neşeli bir dönemde olman gerekir.
Oysa sen kendini mutsuz etmek için çabalıyor gibisin.
Henüz gerçek bir aşk yaşamak için o kadar erken ki, bunun bilincinde değilsin.
Eminim sevdiğin genç de senin yaşlarındadır, belki de okul arkadaşındır.
Şu sırada sen böyle üzülüp, dertlenirken o erkek arkadaşlarıyla eğlenip gülüyordur. Sen bu yakınlığı aşırı bir şekilde ciddiye almışsın, kendini şu anda dünyanın en mutsuz insanı gibi görüyorsun.
Hayat o kadar kısa ki sevgili kızım, zaman böyle saçma sapan dertlerle sarf edilmemeli. Ama ne yazık ki bunu ancak ileri yaşlarda anlayabileceksin.
Arkadaşının sizi kıskandığını, bu yüzden aranızı açtığını söylüyorsun.
Eğer bu genç seni gerçek anlamda sevmiş olsaydı, o arkadaşının sözlerine inanıp senden kopmazdı.
Demek ki sana karşı duyguları derin değilmiş. Bu da bir bakıma normal, çünkü o da çok genç ve tecrübesiz.
Sonuçta sana söylemek istediğim, sizin yaşlarınızda insan hemen herkese âşık olduğunu sanıp, böyle gereksiz üzüntüler yaratabiliyor kendine...
Bu tür heyecanlar, ayrılıklar, barışmalar...
Hepsi tek kelimeyle gençlik.
Ve çok güzel şeyler inan bana...
Benim üzüntüm, bu güzel yaz günlerinde, tatil yapıp mutlu ve neşeli zaman geçireceğine dertlenip, sıkıntı içinde yaşaman.
Bilmem o genç adama, arkadaşının sözlerinin yalan olduğunu açıklamaya çalıştın mı? Yoksa gurur yapıp, köşene mi çekildin?
İstersen ona son bir kez ulaşmaya çalış ve gerçeği anlat. İçinde ukde kalmasın, bir şey kaybetmezsin. Anlayış gösteriyorsa ne âlâ...
Aksi halde, üzüntüyü bir kenara bırak, şu güzelim yaz aylarının tadına varmaya bak.
Paylaş