Aramızdaki kültür farkı sorun olur mu?

27 yaşında, çevrem tarafından beğenilen ve küçük bir şehre memur olarak atanan eğitimli ve İstanbullu genç bir kızım. Burada doğup büyümüş, yakışıklı bir memurla tanıştım. Beni 2 yılda etkiledi... Arkadaş olduk. Birlikteyken çok eğleniyor ve gülüyoruz. Çok düşünceli biri.
Burada başka bir arkadaş edinmedim, onu dünyamın merkezine koymuşum.
2 yıl içinde bol ayrılıklar da yaşadık. Bunların sebebi “Evlilik istemiyorum, evlilik bana göre değil” diyen günümüz erkek söylemleriydi.
Ama ısrar ettim, her seferinde tekrar barıştık. En uzun ayrılığımız olan 2 aylık süreçte beni sevdiğini anlayıp evlenmek istediğini söyledi. Çok sinirli birisi. Sinirlendiğinde bağıra bağıra kavga edebilen, “Acaba kırar mıyım?” diye düşünmeyen de... Ama şiddet problemi yok, bunu da belirtmek isterim.
Fakat psikolojik olarak yıprandığım zamanlar oluyor. Kilo problemim olmasa da selülitlerime, çatlaklarıma takıntılı.
Sürekli beni tartıya çıkartıyor, kilo almışsam tartışıyoruz.
Birlikte spora gidiyoruz. Beni teşvik etmek için de her şeyi yapar. Kendi memleketime gittiğimde kız arkadaşımın evinde kalmamı istemez, markete bile çıksam ona haber vermek zorundayım.
Sosyal medya hesaplarımı kapattırır. Onun ailesinin yanına sık sık gider gelirim, o da benim ailemle tanıştı. En sonunda da yüzük aldı.
Fakat düğün planları yaparken, beni sevdiğini ama mutsuz olduğunu, evlenirsek boşanabileceğimizi, kültürlerimizin farklı olduğunu belirtti.
Ailecek alkol içtiklerini ama bizim ailenin muhafazakâr olması nedeniyle ayrılmak zorunda kalacağımızı söyledi.
Sence ne yapmalıyım Güzin Abla?
Rumuz: Kafam çok karışık...

YANIT

Bak ne diyorsun: “Düğün planları yaparken, beni sevdiğini ama mutsuz olduğunu, evlenirsek boşanabileceğimizi, kültürlerimizin farklı olduğunu belirtti.”Bak ne diyorsun: “Düğün planları yaparken, beni sevdiğini ama mutsuz olduğunu, evlenirsek boşanabileceğimizi, kültürlerimizin farklı olduğunu belirtti.”İşte görüyorsun, bu genç adam seni ne kadar severse sevsin, bu gerçeği görüyor. Ha seviyor mu? O da tartışılır... Çünkü kilolarına takıyor, bir kilo alsan seninle kavga ediyor, seni korkunç bir baskı altında tutuyor. Sen onun dediklerini yaptığın sürece sorun olmuyor ama bir de dediğini yapmadığını, isyan ettiğini, ona karşı çıktığını düşün... Hani diyorsun ya “Acaba kırar mıyım diye düşünmeyen birisi ama şiddet problemi yok, bunu da belirtmek isterim”... Şu anda şiddet yok, çünkü sen köle gibi her istediğine boyun eğiyorsun ama bir de başkaldırdığını düşün. İşte şiddet o zaman ortaya çıkacaktır. Çünkü belli ki bu adamın yapısında var. O zaman düşün bakalım, dayak yemeye hazır mısın? Evlendiğinde baskısı artarsa, sana eziyet düzeyine gelirse, ailenle bile görüştürmezse, o zaman isyan etmeyecek misin? Sen bunlara alışık mısın kızım?Hem soruyorum sana, eğitimli, kültürlü, aklı başında bir genç kız olarak, kendine böyle bir hayatı yakıştırıyor musun? Ailenle tanışmış ama fazla ayrıntı vermiyorsun da ailen ne düşünüyor bu konuda? Böyle bir adamın seninle evlenmeyi bir lütuf gibi görüp sanki zoraki evlenmeyi kabul etmesini, nasıl oluyor da gurur meselesi yapmıyorsun? Aşağılanmış hissetmiyor musun, Allah aşkına?