Annemin bana sarılmasını istiyorum

Küçükken kuzenim tarafından tacize uğradım. Henüz o da ergenliğe geçmediği için tecavüz sayılmadığını düşündüm.
Kuzenimle aramdaki bu olay uzun süre devam etti. İçten içe istemiyordum ancak ortada yanlış bir şey görmediğim için karşı gelmiyordum.
O her yerime dokunuyor, ben de onu izliyordum. Bir gün kuzenimin kardeşi bizi yakaladı ve annelerimize söylememesi için onu tehdit etti. Ama bir şekilde annem öğrendi ve bana kızdı. Teyzeme “Nasıl çocuk yetiştiriyorsun?” diye de söylendi.
Büyüdüm ve kuzenimin kardeşiyle arkadaş oldum.
14 yaşımdayken bir sevgilim oldu, ilişkiye girmeye zorlandım. Sonuçta ‘evleneceğiz’ palavralarına inanmasam bile o kişi bunu tekrarladı. Aileme olanları anlatamıyor, ne yapacağımı bilemiyordum. Okulda dedikodumu yapıyorlardı. O sıralar lise birinci sınıftaydım ve son derece acı doluydum.
Anneme dedikodunun gitme olasılığı beni delirtiyordu. Çünkü tepkisini tahmin edebiliyordum.
Beni aşağılayacak, ceza verecek, kuzenim konusunu açacaktı ki daha önce de yapmıştı. Beni psikoloğa götürmüştü. Birtakım ilaçlar kullandım. Atlatmayı başardım, normale döndüm. Gerçi normalim nasıl onu da bilmiyorum ya...
Geçen yaz annem, üvey babam ve 2 yaşındaki üvey kardeşimle tatile çıkacaktık. Sıkılacağımı bildiğim ve üvey babamla da aynı ortamda bulunmayı sevmediğim için yanımıza küçük kuzenimi de çağırdım.
Bana taciz eden kuzenimin kardeşi. Ona güvenim tamdı ki aynı odada kalmayı kabul ettim. Her şey çok güzeldi. İçki içtik, biraz da sohbet ettik. Sonra kendimi onunla yatakta buldum.
Sabah uyandığımda her şey normalmiş gibi davrandı. İçten içe nefret besliyor, suratına kusmak istiyordum. Ama kendimi de suçluyordum çünkü alkollüydük, belki o da pişmandı.
Tatilden dönünce bizde kaldı, memlekete dönmek için annesini bekliyordu.
Sessizce otururken “Neden?” diye sordum, “Ne neden?” dedi. Durumun farkında bile değildi. Yaşadığım şeyi yeni yeni kavrıyor, kime ne diyeceğimi bilmiyorum, çaresizce annemin gözlerine bakıp içten içe yardım diliyorum.
Annemle hiçbir şeyi paylaşmamamıza rağmen ondan merhamet bekliyorum, bir kez olsun bana kızmadan sadece sarılsın istiyorum. Ama yapamaz, biliyorum.
Rumuz: Cehenneme gitmek

YANIT

Sevgili kızım, bütün bu yaşadıkların elbette talihsizlik.
Ama her ne olursa olsun, annen sana en yakın insandır. Bu yaşadıkların hakkında hiçbir şey bilmemesi gerçekten çok yanlış. Ona haksızlık etme. Çünkü eğer bilseydi eminim sana yardımcı olmak için çırpınırdı.
Senin bu yaşadıkların sonuçta çocuk yaşta başına geldiği için sana bunu yapan kişinin ceza alması gerekirdi. Ayrıca annenin seni suçlayacağını söylüyorsun ama bence bazı konularda seni ciddiye almadığı, belki abarttığını düşündüğü için üzerine fazla gitmemiş olmalı.
Her iki kuzeninin de sana tacizde bulunmuş olmaları, böyle hafife alınacak şeyler değil. Diyelim ki, çocuk yaştayken ilk olarak yaşadığın o olayı, sen belki de bir tür oyun gibi görmüş olabilirsin. Henüz çok küçükmüşsün ve olayın tam olarak bilincine varmamışsındır. Ama daha sonra yaşadıklarını annen bilmeliydi.
Ama sanki sen annenle aranıza bir bariyer koymuş gibisin.
Belki de üvey babanla anlaşamadığın için böyle davranıyorsun.
O senin annen ve seninle ilgili iyi ya da kötü her şeyi bilmek ve senin yaşadıklarının sorumluluğunu da paylaşmak zorunda...
Annene ne kadar ihtiyacın olduğunu söylemelisin. Gerekirse yine bir psikologdan yardım da alabilirsin.