Annem yüzünden kendimi kukla gibi hissediyorum

Güzin Abla, ben 22 yaşındayım ve yeni mezun bir lisans öğrencisiyim. Kardeşimle ben daha ilkokuldayken annemle babam boşandılar. Babamla pek sık görüşmüyoruz.
Dolayısıyla annem bizi hem maddi hem manevi olarak tek başına büyüttü. Bu yüzden üzerimize çok fazla titriyor.
Fakat artık hayatımızı kontrol etmeye başladı. Yaşım dolayısıyla ve üniversiteyi uzakta okuduğum için sanırım, artık buna tahammülüm kalmadı.
Küçük yaştan beri hep baskıyla büyüdük. Kardeşim agresif bir yapıya sahip, o yüzden evde sürekli kavga çıkıyor. Annem iş hayatıma bile karışıyor. Bu baskı bana gelecek kaygısı ve karamsarlık getirdi. Özgüvenimi ciddi şekilde zedeliyor çünkü kendi kararlarımı alamıyorum. Kendimi değersiz ve kukla gibi hissetmeye başladım.
Annemle oturup düzgün bir şekilde konuşmaya çalıştım. Ama hiçbir şey değişmiyor. Psikoloğa gitmemiz gerektiğini ve bu davranışlarının sağlıklı olmadığını söylediğimde ise asla kabul etmiyor. Dahası evimize, arkadaş veya ailemizden biri bile olsa, kimseyi çağıramıyoruz. Çünkü annem etrafında insan istemiyor.
Herkesin hayatımıza karışacağını sanıyor ve biraz da aşırı titizlik hastalığından mustarip. Evden kaçmak biliyorum ki bir çözüm değil, fakat böyle de gidemez. Huzur bulmak için arada anneannemize gittiğimizde bile, bir süre sonra eve gelmemiz için baskılar başlıyor.
Kardeşime nazaran, ben biraz daha sakin ve sabırlıyım fakat bu da işe yaramıyor. Lütfen yardım edin bize. Rumuz: Kontrolcü anne baskısı

YANIT

Sevgili kızım, bu yaşadıklarını okuyunca ilk olarak yarın öbür gün hayatına biri girse, neler olabileceğini düşündüm. Ve inan endişelendim...Sevgili kızım, bu yaşadıklarını okuyunca ilk olarak yarın öbür gün hayatına biri girse, neler olabileceğini düşündüm. Ve inan endişelendim...Annen belli ki birçok genç yaşta boşanmış ve çocuklarını tek başına büyütmek zorunda kalmış kadın gibi, psikolojik açıdan zarar görmüş. Takıntıları, korkuları var, titizlik hastalığı var... Sizi aşırı sahiplenmiş ve bütün bunlar yaşamınızı hiç de kolaylaştırmıyor. Sen eğitimli bir genç kız olarak, elbette kendi kararlarını kendin verecek durumdasın. En azından iş ortamını kendin seçebilirsin. Aslında en iyisini düşünmüş, anneni bir psikoloğa götürmek istemişsin. Annenin bir terapistten alacağı telkinle sakinleşmeye ihtiyacı var. Böylece bütün aile rahatlayabilirsiniz. Evdeki gerginliği giderecek bir ortam yaratılabilmesi için, onun takıntılarından vazgeçmesi çok önemli. Ama direniyorsa, ona artık dayanamadığını, yoksa evden gideceğini, bir psikologla görüşmesi gerektiğini ısrarla söylemeli, mutlaka kabul ettirmelisin. Unutma, annenin bu durumu böyle devam ederse sen de kardeşin de ileride hiç kimseyle bir yakınlık kurmayı ya da evlenmeyi aklınızın ucuna bile getiremezsiniz.