Annem için gerekirse evliliğimi bitiririm

Güzin Abla, bir süreden beri köşenizdeki gelinlerle kayınvalideler hakkındaki yazılarınıza bakıyorum.
Gelin kaynana aynı evde yaşamamalı diyorsunuz da, insanlar ne yapsınlar, annelerini yalnızlığa mı terk etsinler?
İnsanlar hem yalnız yaşanmaz diye evleniyor hem de annelerini yalnız bırakmakta sorun görmüyor.
Çok şükür benim çevremde kimse annesini yalnız bırakmadı.
Bizde de abimle bende kalıyor annem. İkimiz de evliyiz.
Anneme “Artık bizde kalamazsın” demeyi aklımın ucundan bile geçirmem.
Gerekirse evliliğimi bitiririm.
Benim için aşk her şeyden daha önemli değil. Aşksız yaşarım, hiç sorun değil.
Ama annemin çocuklara, eşimle ilişkime karışmasına da asla izin vermedim, vermem.
Ev düzenini de zaten eşimle ortak yürütüyoruz. Bir erkek olarak eşitliğe inanıyorum. Ev temizliğini, haftalık alışverişi ben hallediyorum, kalanı eşim yapıyor.
Tabii annemle ilgili her işi de ben yaparım, eşime yıkmam.
Galiba bu yüzden bizde sorun yaşanmıyor. 8 senedir annemle mutlu mesut yaşıyoruz.
◊ Rumuz: Hayırlı evlat

YANIT

Sevgili okurum, sizi kutlarım...

Bu mektubunuz gelin-kayınvalide sorununa çok güzel bir örnek. Aslında erkeklerin durumu nasıl da güzel idare edebileceklerini çok iyi gösteriyor.

Ancak beni boş yere suçlamışsınız. Tam tersi ben gelinlere sürekli olarak “Kayınvalidenizle iyi geçinin, sonuçta o sevdiğiniz erkeğin annesi.

Eğer çok fazla üzerinize geliyorsa bile, bunu da tatlılıkla halledin” diyorum.

Ama sonuçta eğer gerçekten o kayınvalide gelinine hayatı zehir ediyorsa, ki inanın böyle kayınvalideler de çok fazla ne yazık ki, işte ancak o zaman bir başka eve taşınmalarını öneriyorum.

Sonuçta bir yuvayı kurtarmak söz konusu...

Ama başka türlü asla erkek annelerini kötüleyip, ondan uzaklaşmalarını söylemiyorum gelinlere... Haddim değil.

Çünkü o da bir anne ve ben annelere büyük saygı duyarım.

Üşenmezseniz bu cuma günkü yazıma bir göz atın.

”Eşimin ruhu benimle, bedeni annesiyle kaldı” başlığıyla yazdığım yazıdaki cevabımı da lütfen okuyun.

Tam da sizin beni suçlamanızdan önceki yazım bu.

Cevabımın sizi ilgilendiren en can alıcı satırlarını paylaşıyorum:

“Sen eşini annesinden kıskanıyorsun, sevgili kızım. Bu da biraz haksızlık gibi geliyor bana. Sonuçta her insan kendini dünyaya getiren, büyüten ve hayata hazırlayan annesine karşı hem sevgi hem de saygı duymakta haklıdır. Anne kutsaldır, onun yerini hiç kimse tutamaz. Eşin seni çok seviyor olmalı ki, senin bu laf sokmalarına katlanıyor. Ama böyle devam etmeyebilir. Kayınvalideni sevmek zorunda değilsin, ama saygı göstermek zorundasın.”