Annem, babamı kayınbabamla aldatıyor

Ben, 18 yaşındayım ve bir süre önce nişanlandım. Nişanlımla aramda 10 yaş var ama bugüne kadar hiçbir sorunumuz olmadı.
Ta ki annemle kayınbabamın birlikte olduğunu öğreninceye kadar.
Yaklaşık 5-6 ay önce annemle kayınbabamın birbirlerine karşı çok sıcak davrandıklarını hissettim.
Nişanlandıktan sonra kayınbabam her gün bize gelmeye başladı. Birbirlerine olan bakışları, konuşmaları olsun hep imalıydı.
Ben de normal olarak şüphelendim ve telefonuma konuşma kaydedici indirdim. Ben, kayınbabamı arayıp konuştuktan sonra zaten annem kendiliğinden “Ver ben de konuşayım” diyordu ve ben de odadan çıkıyordum.
Kaydedici sayesinde konuşmaları dinleyebiliyordum. Günlerce bu böyle sürdü ve bütün konuşmaları dinledim. Gerçekten çok büyük hayal kırıklığına uğradım. Kendimi sanki çok büyük ihanete uğramış gibi kötü hissettim.
Tesadüfen konuşmalara rastlamış gibi davranıp “Anne bunlar da ne?” diye ona sordum. Önce “Bu ses kayıtları bana ait değil” dedi, sonra da “Senin düşündüğün gibi değil, sil o ses kayıtlarını” dedi. Ben de ona, içimden gelmese de inanmış gibi göründüm, konuyu kapattık.
Ama hâlâ içimden atamamıştım ve biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı.
Ben de yaklaşık 1 ay önce ablama bu durumu anlattım.
Ablam, “Ben hallederim, seni kurtaracağım bunlardan” dedi.
Ben artık sessiz kalmak istemiyorum. Bu durumdan babamın ve diğerlerinin haberi olması gerekmiyor mu? ◊ Rumuz: Sessiz kalmak istemiyorum

YANIT

Sevgili kızım, bazı mektuplar vardır ki, bunca yıllık meslek hayatımda, gerçekten kendimi çok rahatsız hissettiğim anlardan biriyle karşılaştığımı hissederim.
İşte seninki de bunlardan biri, inan bana.
Bir yanda annen, bir yanda da kayınpederin olacak kişi. Arada bir de tabii baban, kayınvaliden ve nişanlın var.
Annenin bu yaptığı elbette kabul edilecek gibi bir davranış değil.
Yalnız onu suçlamamalı, kayınpederinin davranışı da çok utanç verici.
Çocuklarını evlendirmeye hazırlanan bu iki aile büyüğünün sorumsuzluğunu anlamak mümkün değil.
Bir yandan siz birbirinizi tanımak üzere bir yolculuğa çıkmak üzereyken, annenin ve kayınbabanın bu tutumu sizin de birbirinize uyumunuzu, hatta belki de duygularınızı olumsuz etkileyecektir.
Neyse ki sen bu konudan diğer aile fertlerine, hatta nişanlına bile söz etmemişsin. Bundan sonra da söylememelisin.
Çünkü her iki aile açısından da bu büyük bir yıkım olur. Burada en büyük görev ablana düşüyor, bu durumda.
Ablan sanırım annene olması gereken yerde durmayı hatırlatacaktır.
Bu konu kapanmalı, geriye dönüşü olmayacak şekilde noktalanmalı.
Gerekirse ablan, kayınpederinle de bu konuda görüşmekten kaçınmamalı. Ona görevini hatırlatmalı.
Ama bana kalırsa bu olanlardan hiç kimsenin haberi olmamalı.
İki aileyi birbirine düşürecek, senin nişanlınla geleceğini tehdit edecek bir sorun çıkmamalı.
Umarım annenle bu beyefendi arasında çok ciddi bir şeyler olmamıştır.
Bir heyecan, bir kaçamak, bir anlık bir hevesten öteye gitmemiştir.
İkisi de olay büyümeden, bu yoldan geri dönmek zorundalar çünkü...