Annem babamı aldatıyor

Merhaba Güzin Abla, içimde tuttuğum, nasıl davranacağımı bilemediğim bir yük taşıyorum. 16 yaşındayım. Bir sabah tesadüfen annemin telefonu elime geçti, içimdeki ses beni sosyal medyasını kurcalamaya teşvik etti. Görünce gözlerime inanamadım.
Biriyle yazışmış ve o kişi o kadar yanlış bir insan ki... Annemin en yakın arkadaşının oğlu.
Üstüne üstlük her gün kendisini görüyorum, sinir krizi geçiriyorum. Kendisi de evli 2 çocuğu var.
Gördüğüm mesajda ilişkiye girdiklerini öğrendim ve yıkıldım. Psikolojim bozuldu. Aradan epeyce bir zaman geçtiği halde, yeni yeni toparlıyorum kendimi. Bu konuyu sonunda dayanamayıp annemle konuştum, kendini haklı çıkarma çabalarındaydı “Bir anlık boşluğuma denk geldi. İlişkiye girmedim” diye yalan söyledi.
Ona karşı içimdeki nefret duygusu her geçen gün artıyor.
Bu olaydan önce annemin elbette çok önemli bir yeri vardı benim için ama şimdi içimde öldü maalesef.
Benim ona tavır yapmam gerekirken, o bana tavır yapıyor.
Ne yapacağımı şaşırıyorum.
Annem de babam da bana hiçbir zaman gerçek anne baba gibi davranmadı. Durmadan azarlanan, horlanan oldum. Hep unutulmuştum sanki.
Evde çocuklarının en büyüğü olduğum için böyle galiba. Kendimi çok eksik hissediyorum. İnan Güzin Abla; anne, baba kavramını bilmiyorum.
Biliyorum ama bana öğretilen sağlıksız bir tanımı.
Hâlâ da annem, baba dediğim o adamla birlikte yaşıyor ve birlikte oluyor.
Evdeki her şey bana evcilik oyunu gibi gelmeye başladı. Odamdan hiç çıkmıyorum, aynı evde yaşadığımız halde pek fazla görmüyorum onları.
Güzin Abla, şimdi ben ne yapayım? Anneme nasıl davranmam gerekiyor, babama bu durumu söylemeli miyim? Bana bir yol göster, lütfen abla.
Rumuz: Şaşkınım

YANIT

Sevgili kızım, şaşırmak sırası sanırım şimdi bende... Giderek eşlerini aldatan kadınlara daha sık rastlamaya başladım. Erkekler derken, kadınlar da dikkat çekici bir şekilde aldatanlar kervanına katılıyor.
Şu var ki, böyle arkadaşının genç ve evli oğluyla ilişkiye giren bir kadının öyküsüyle ilk kez karşılaşıyorum.
İşte bu yüzden şaşırdığımı söyleyebilirim. Sanki bir yabancı film senaryosu izler gibiyim.
Annenle babanın çok mutlu bir evliliği olmamış anlaşılan, yine de birkaç çocuk yapmışlar, evde zaman zaman yabancı gibi yaşasalar da birlikte olmaya da devam etmişler.
Her şeye rağmen evliliklerini bozmamayı da başarmışlar.
Ama annenin bu davranışını, her ne kadar “boşluğuma geldiği bir andı” diye açıklamaya çalışsa da durumu kurtarmak için söylediği ortada.
Annenle de babanla da aranızın hiçbir zaman iyi olmadığını söylemeye çalışıyorsun. Eh!
Bu mutsuz evlilik ortamında, ailenin de iyi birer ebeveyn olmak için çaba harcamaya çalışacaklarını hiç sanmıyorum.
Kaç kardeş olduğunuzu bilmiyorum ama sizi biraz da kendi halinize terk etmiş gibiler...
Herkes, mutlaka dört dörtlük anne-baba olamıyor ne yazık ki, ama bu sadece sana özgü değil inan bana.
Şimdi sanki annenin bu yanlışını yakaladığın için ondan bir tür intikam almayı düşünüyorsun.
Babana durumu söylemekle durumu daha da zorlaştıracaksın...
Sanırım olay çok uzamadan, o bir anlık boşluk sınırında kalmış.
Sen de annene yanlışını hatırlatmışsın.
Bir anneyle kızı arasında geçmemesi gereken bir görüşme yaşanmış aranızda.
Şimdi annenin sana tavır yapmasını anlayışla karşılamalısın.
Utanmış olabilir belki.
Senin karşında küçük düşmek hoşuna gitmemiştir elbette.
Sen de “Ondan nefret ediyorum, benim için öldü” diyorsun.
Her ne olursa olsun, büyük bir hata yapmış da olsa o senin annendir... Senin için değerlidir.
Onu yargılamamalısın. Umarım o da hatasını anlamış olsun...