Ailemle sorunlarımı anlatmayınca sevgilimin güvenini kaybettim

Bundan 1.5 yıl önce konuşmaya başladık. Tanımaya çalışıyorduk birbirimizi ve her şey çok güzeldi.
Benim büyük ailevi sorunlarım oldu. Bir ilişkiyi taşıyacak gücüm kalmadı. Sevgilime hiçbir şey demeden onunla ve tüm arkadaşlarımla bağlantımı kestim.
Telefon numaramı değiştirdim ve bir sebep bile sunmadım. Hâlâ bu yüzden kendimden nefret ediyorum.
Kendisine en azından “Görüşmeyi kesmek zorundayım” demeliydim ama yapamadım. Çünkü ailemle ilgili konuları da anlatmak zorunda kalacaktım, bunu doğru bulmadım.
O zamanlar lise son sınıf öğrencisiydik. Okula döndüğümüzde yüz yüze geldik. Herkese sormuş başıma bir şey mi geldi diye. Merak etmiş. Unutmamış abla.
Tekrar oturup konuşmak istedim. Düzelttim aramızı ama ailevi sorunlarımı anlatamadım, utandım. Onun yerine yalan söyledim.İlişkimiz düzeldi. Sevgili olduk ve gelecek için birbirimize söz verdik.
Ama bu süre içinde hep yüreğim sancılandı. Çünkü ona yalan söylemiş olmak canımı yakıyordu.
Her gece konuşurduk ve o çoğu zaman uyuyakalırdı. Her uyuyakaldığında ben içimdekileri ona söylüyordum. Bir nebze rahatlıyordum. Ama son gece uyumamış, sadece susmuş. Yine içimi döktüm ona, “Sana anlatmam gereken şeyler var” dedim. “Umarım beni anlarsın” dedim.
Birbirimize sözümüz vardı. Birbirimizden hiçbir şey gizlemeyecektik. Sabah imalı bir şekilde “Anlatmadığın bir şeyler var gibi hissediyorum” dedi. Ben de konuyu baştan sona anlattım. Ve kızdırdım sevgilimi.
Benden zaman istedi biraz. Beni sevdiğini ama güvenini kaybettiğimi söyledi. Birbirimize verdiğimiz sözü tutmamıştım. Ama çabalarsam, güvenini kazanırsam tekrar yakınlaşabileceğimizi söyledi. Tamam, çabalayacağım. Fakat ne yapabilirim, bilmiyorum.
Çünkü artık farklı şehirlerdeyiz. Aramızda 300 km var.
O yazmasa da ben ona sürekli yazıyorum, neler yaptığımı en ince detayına kadar anlatıyorum. Ama o yazmıyor. Birbirimizden kopacağız diye korkuyorum. Ne yapabilirim güvenini geri kazanmak için? Uzun yazdım abla. Ama bana tavsiye vereceksen, her şeyi bilmeni istedim.
Rumuz: Tavsiye

YANIT

Bana kalırsa, bütün bu anlattıkların sevgili oğlum, sevdiğin kızın sana karşı güvenini kaybetmesine neden olacak düzeyde sorunlar değil.
Üstelik “Ailemle ilgili konuları anlatmak zorunda da kalacaktım ve bunu doğru bulmadım” diyorsun.
Çok da haklısın.
Ama sonradan ona her şeyi anlattığına göre, işi büyütüp güvensizliğe kadar uzatması anlamsız.
Sen olgun bir gence benziyorsun, bu kadar sevdiğin ve önem verdiğin bir kızın da sana anlayış göstermesi gerekir aslında.
Nasıl sen ona değer veriyor, kaybetmekten korkuyorsan, onun da sana karşı aynı duyguları taşıması gerekiyor. Bu yüzden elinde olmayan uzaklaşmayı bu kadar büyütme.
Sana yazmıyorsa, onu telefonla arayabilirsin.
Ya da onu gerçekten kaybetmek istemiyorsan, ikna edeceksen, 300 km’lik yol aslında o kadar da uzak değil, gider görüşürsün.
Bu sıkıntılı ve pandemi nedeniyle endişeyle yaşadığımız günlerde, bu kadar küçük meseleleri sorun haline getirmeye değmez oğlum, ona da bunu anlatabilmelisin.
Unutma ki, şu dönemde herkes hayatta kalma mücadelesi içinde...