Ailem ilişkime karşı çıktı

Merhaba Güzin Abla, iş yerinden yaklaşık 1 yıldır tanıdığım biriyle sevgili olduk. İkimiz de ruh eşlerimizi bulmuş gibiydik ve bu duygularımızı aynı zamanlarda hissedip birbirimize açıldık. Hiçbir yanlış hareketini görmediğim, herkesin gözünde efendi olan ve benim için de oldukça güvenilir, naif, duygusal, sakin, kırıcı yapıda olmayan biri. Yapı olaraksa birbirimize benziyoruz.
1 sene içinde 3 ay sevgili kaldık ve beraberken ikimiz de dünyanın en mutlu insanıydık. Birbirimize geç açılmamızdaki etken, ailemin karşı çıkmasındaki sebeple aynıydı. Ben 23 yaşındayım, o ise 39 yaşında... Ama yaşını göstermiyor, genç duruyor ve benim gözümde yakışıklı biri. Aramızda yaş farkı var. Ayrıca daha önce evlenip boşanmış ve çocuğu var. Çocuğu başka şehirde ve onunla ilgilenip babalık görevini tabii ki yapıyor.
Aileme bu kişiden bahsettiğimde şiddetle karşı çıktı. Kesinlikle istemeyip bunun olamayacağını, gözüme perde indiğini ve ne kadar iyi olursa olsun bunun bir şey değiştirmeyeceğini söylediler. Halbuki asla düşündükleri gibi bir insan değil ve beni üzen bu oldu. Sırf bu yüzden ondan uzak kaldım ve onu unutmaya çalışıyorum. Ama başaramıyorum, unutmak da istemiyorum.
Her ne kadar arada bazı engeller var gibi gözükse de hâlâ onun ruh eşim ve doğru kişi olduğunu düşünüyorum. Maddeci değil, maneviyatçı bir insanım.
İstenirse şartların önüne geçilebileceğini düşünüyorum.
Fakat bu düşünce benim çevremde yok. Sevgili Güzin Abla, bana ne önerirsin, ne yapmalıyım? Her gün dua ediyorum; “Nasibimse bizi bir şekilde birleştir Allah’ım, değilse ikimize de bir yol göster” diye.
◊ Rumuz: Genç âşık

YANIT

Sevgili kızım, bir an kendimi ailenin, yani anne ve babanın yerine koyduğumda, elimde olmadan, onlara hak verebiliyorum.
Böyle bir beraberliğin senin açından çok uygun olamayacağını düşünüyorum.
Hiçbir aile kızlarının kendisinden 16 yaş büyük, evlenmiş, boşanmış, bir çocuk sahibi bir erkekle evlenmesine kolay kolay rıza göstermez. Ancak durumu senin açından ele aldığımda senin bu saf sevgini göz önüne getirdiğimde, hak vermekten kendimi alamıyorum.
Gerçekten bu genç adam bütün bu olumsuz yanlarına rağmen, senin gönlünü kazanacak kadar iyi huylu, naif, duygusal ve en önemlisi güvenilir biriyse, onu hayatından çıkarmak zorunda mısın?
Sevgili kızım, bir insanın evlenip boşanmış olması günümüzde artık tepki gösterilecek bir şey olmaktan çoktan çıktı.
Son zamanlarda giderek artan boşanma oranlarına baktığımızda normal karşılamak gerekiyor.
Bu yüzden “çocuğunuz varsa, boşanmaya karar vermeden önce yüz kere düşünmelisiniz” diye sesleniyorum.
Ancak ola ki iki genç insan birbirlerine katlanamayıp ayrıldılarsa, bunu da bir günah gibi görmemek lazım. Boşanmalar gün geçtikçe arttığına göre, erkek ya da kadın, bir insanın boşanmış olması onu suçlamak için bir neden olmamalı.
Sevdiğin adamın çocuğu ile çocukla arkadaş olabilirsen, ona bir abla gibi yaklaşabilirsen, hiçbir sorun çıkmaz. Ama bunu başarabilir misin bilemem.
Aranızdaki yaş farkı önemli... Ama sen olgun bir kıza benziyorsun, o adam da yaşına rağmen genç ruhlu, sana uyum sağlayacak kadar da hayat doluysa, neden olmasın. Önemli olan iki insanın, senin dediğin gibi birbirlerinin ruh eşi olduklarını hissetmeleri.