12 yıllık sevgilim beni terk etti

Merhaba Güzin Abla, 15 yaşında başlayan ve 27 yaşında biten bir ilişkim oldu. Hayatımdaki kişi evlenmeyi istemiyor. Benim hayallerim ve onun hayalleri o kadar birbirinden uzak ki bunca yıl sonra benden vazgeçebildi. Bana yoluma devam etmem gerektiğini söyledi.
Annesine bağlılığını ve ondan kopmak istemeyişini dile getirdi.
Ben onun için çok uğraştım, bunca yılımı verdim ve hep umutla bekledim.
Şimdi çok acı çekiyorum, ayrılalı 7 ay geçmesine rağmen onu hâlâ seviyor olmak çok acı veriyor.
Bana “Sen benim için çok farklısın seni unutamam ama biz asla olamayız. Yemin ettim hayatından bir gün bile çalmayacağım.
Seni her zaman düşüneceğim” dedi. Ve beni bırakıp gitti...
Üniversite yıllarında evlenmek istemediğini hep söylemişti. O zaman ona hak vermiştim. Onu çok sıkıştırmak, üstüne düşmek istememiştim yaşlarımız gereği.
Ama artık üniversite bitti, hayata atıldı. Beni istemiyordu, evlenmeyi düşünmüyordu. “Böyle de devam edemeyiz, sana haksızlık etmiş olurum” dedi. Sonuçta beni terk etti. Ben ne yapacağımı şaşırdım. Bunca yıl sonra onsuzluğa nasıl alışacağım? Perişanım.
Artık onu unutmak zorundayım, ondan vazgeçmek zorundayım.
Ondaki gerçek sevgi olsaydı biz bu acıları çekmezdik...
Değil mi Güzin Abla?
◊ Rumuz: Çaresizlik

YANIT

Sevgili kızım, bu genç adam senin çocukluk aşkın olmalı.
Bilmem sen 15 yaşındayken, onun da sana karşı ilgisi aynı oranda mıydı? Yoksa sen mi yıllarca kendi kendine gelin güvey oldun?
Senin hayallerinle onun yaşam görüşü, gelecek planları hiçbir zaman örtüşmemiş anladığım kadarıyla...
Ama açıklamadığın çok şey var. “İlişkimiz 15 yaşımdan 27 yaşıma kadar devam etti” diyorsun. Ama o genç adamın açıklamasında, şu sözleri dikkatimi çekti: “Yemin ettim hayatından bir gün bile çalmayacağım.” Peki, 12 yıldır devam eden bir ilişkide bu söz ne anlama geliyor? Senin hayatından bir gün bile çalmadıysa, bu neyin nesi?
İşte bu yüzden sevgili kızım, benim yazdıklarından çıkardığım ki, sen de ilişkinizin süreci hakkında fazla bir şey yazmamışsın, sizin gerçek bir beraberliğiniz, gerçek bir sevgili durumunuz olmamış.
Sen hayaller kurmuşsun ama o seninle bir geleceği olamayacağını anlatmaya çalışmış.
Sana hiçbir zaman umut vermemiş, sürekli bahaneler bulmuş, ya üniversiteyi, ya annesiyle ilişkisini ileri sürerek seni kırmadan, kendinden uzaklaştırmaya çalışmış.
Sen ise sürekli “evlenme” konusunu açmış olmalısın. Oysa, erkekleri en çok rahatsız eden konu bu işte. Zaten evlenmeye hiç niyeti olmayan bir erkeği de bucak bucak kaçıracak bir davranış. Sonunda seninle arkadaşlığını da kopartmaya karar vermiş.
Eğer gerçekten seni isteseydi, bunca yıl sonunda sana sırtını döner miydi?
Eminim mümkün olduğu kadar seni kırmamaya çalışarak, seni kendinden uzaklaştırmak istemiş. Yapabileceğin bir şey yok canım kızım, seninki yanlış bir seçimmiş, sanki bir takıntıymış, zoraki yürütülen bir arkadaşlıkmış.
Üzgünüm ama bu gerçeği kabul etmek zorundasın. Bak insanlar şu sırada ne kadar büyük acılar yaşıyor. En sevdiklerini salgın nedeniyle kaybediyorlar. Onu unutmak için gerekirse bir uzmanın yardımına başvurabilirsin.