Bulaşıı bulaşııveeriir ebolaa, ebolaa, ebolaa!

Ben artık felaket senaryolu bir bilimkurgu filminde yaşamaktan yıldım arkadaş! Ebolaya meydan okuyorum. Gel! Domuz gribi de geldi, geldiği gibi geri kaçtı. Paniklersek şerefsiziz!

Bence en gerçekçi yorum Temel Kotil’den geldi. Zira adam konulara kuşbakışı bakmaya alışık bir insan. Büyük resmi gördü. Dedi ki: “Ebola görüldüğü kadar kötü bir hastalık değil, ama tabii Allah göstermesin bulaşınca öldürüyor.”
Katılıyorum. Vallahi şaka değil yüzde yüz katılıyorum. Özellikle ilk bölümüne. Ebola neymiş ya?
Ben bu ‘dünya çapında salgınlardan’ çok sıkıldım arkadaş! Kuş gribi geldi dediler, ne oldu? Yerli tavukları sürüleriyle telef ettik. Millet kendini ete vurdu, gut oldu.
Domuz gribi dediler, kıyamete kadar yetecek miktarda aşı aldık, ne oldu? Hiç. Hani domuz gribine yakalanan on kişiden yedisi ölüyordu? Ben o dönem domuz gribi oldum, şu an zombi miyim? Hayatımın en gariban, en ezik gribiydi. Beş günde atlattım. Kendisi bana bulaştığına pişman oldu. Biraz halsizlik ve benzer virüslere bağışıklık bırakıp defoldu gitti. Sonra o müthiş paniğin sebebi ‘dev kâbus’ domuz gribinden, tüm Türkiye’de 55 kişinin hayatını kaybettiği söylendi. Birçoğunun kronik akciğer hastası olduğu ve herhangi bir nezlede de hayati tehlikeleri bulunabileceği sonradan ortaya çıktı.
Domuz gribi havadan geçiyordu, ebola ancak temasla geçiyor. Domuz gribi güya on kişiden yedisini öldürüyordu, ebola on kişiden beşini öldürüyor diyorlar. Bu bilgiler ışığında, ebolanın domuz gribinden daha palavra olduğu çıkarımını yapabiliriz.
Ebola Temel Kotil’in dediği gibi, bence de “Göründüğü kadar kötü değil”. Bir kere ilk kez 1976’da görülmüş, 38 yaşında bir virüs bu. “Gençliğimde afettim” diyordur ama parlak günlerini çoktan geride bırakmış. Kanımca mankenler ve virüslerin kariyerleri 30’undan sonra yokuş aşağı gider.
İkincisi, ebolanın bulaşması için bir hasta bulup, ona temas etmek gerekiyor. E Allah korusun virüs ülkeye girerse lütfen sosyal ilişkilerinize bir çekidüzen veriverin. Bir mesafe koyun kardeşim, nedir sürekli şapır şupur yarabbi şükür? Bakın şu ana kadar Afrika’da 3860 kişi hayatını kaybetmiş, bunların 200’ü hastalara yanlışlıkla temas eden sağlık çalışanı. Doktorların çilesi de bitmiyor yav. Yüzyetmişbeş yıl oku, staj yap, mecburi hizmete git, sonra bir de mikroplarla haşir neşir, kelle koltukta çalış. Mesleğin prestiji ve araba satarken sağladığı ‘doktordan’ avantajı olmasa çekilecek iş değil.
Fazla mı şakaya vurdum? Vuruyorum kardeşim. Yıldım çünkü! Bir tane güzel haber olsun bu aralar yav. Her gün kavga dövüş, savaş, ülke içinde birbirinin kafasını kıranlar, siyah giyinmiş korkunç katillerin dünyayı istila etmesi, öldürücü bir virüsün yeryüzüne yayılması... Bıktım felaket senaryolu bir bilimkurgu filminde yaşamaktan.
Sitcom’lara her zamankinden çok ihtiyacımız olan günler...



Bir süre sitcom kafası istiyorum. ‘Yalan Dünya’ başlayana kadar da alın size ümit veren bakış açısıyla neşeli bir haber: “Ebola o kadar da korkulacak bir hastalık değil!” Bak hem ben söylüyorum hem THY’nin Genel Müdürü. Daha ne istiyorsunuz?
Ayrıca ne yapacağız ki başka? Korkunun ecele faydası yok. Öldürmeyen Allah öldürmez. Ve öldürürse de, Allah’tan gelene eyvallah diyeceksin. Genel olarak şu aralar hayata karşı tavrım bu!
Tabii önlemleri ihmal edilmemesi gereken bir hastalık bu. Ve hiç endişelenmeyin, muhakkak yüz binlerce aşı ve ilaç, dünya çapında satış rekorları kırmak için depolarda bekliyordur. Ee ilaç endüstrisi de ekmeğine bakacak anacım, ne yapsınlar? Nihayetinde, her ebola bir nevi karmanyola.
Ben ebolayla ilgili bıkkın ve kaderci tavrımı bir türküyle süslemek istiyorum. Neşet Ertaş’ın aziz anısından özür dileyerek, “Dane dane benleri var yüzünde” melodisiyle:
Dünyada candan tatlı var’molaa var’molaa var’molaa, Bulaşıı bulaşııveerir ebolaa, ebolaa, ebolaa.
Panik yapanla yapmayana virüs bulaşması aynı ihtimal! O zaman panik yapmayın. Bari son günlerinizi neşe içinde geçirmiş olursunuz. Haydi, hep beraber bir daha, eller havaya, türküyle Misket havası...