Binali Bey de bizi görecek mi?

Bir ara “Akın var güneşe akın” diye başlayan şiiri duyduğumda, yok ben kesin şairini yanlış hatırlıyorum diye düşündüm! Ne güzel şaşırttı.

15 Temmuz’dan beri birlik dedi, beraberlik dedi, uzlaşma dedi, “herkes” dedi, “Kim olursa olsun, ne görüşten olursa olsun” filan dedi...

Son günlerde, köprü, yol işlerini filan iyi yapan, pratik ama hitabeti zayıf bir bakandan, siyasetteki taze ümide dönüştü.

Birleştirici, kimseyi ötelemeyen, uzlaşmacı, söylemi yumuşak, kibar bir başbakan, içinde bulunduğumuz zamanların en hayati ihtiyaçlarından biridir.

Artık Atatürkçülerin “karşı taraf” değil, bu ülkede en güvenilecek insanlar olduğunu anlasalar mesela... Bu hassas dönemde kurunun yanında yaşı da yakmasalar, o işlere dikkat etseler. Bir de şu sosyal medya trollerine el atsalar. Kimlerin elinde ya da nereden yönetiliyor bilmiyorum ama en ayrıştırıcı dil, en saldırgan cümleler bu ne idüğü belirsiz hesaplardan geliyor.

Bakınız, görüldüğü gibi şu an Binali Bey’i bunları anlayıp dinleyecek kişi olarak görüyorum. Empati yapabileceğini, hak vereceğini düşünüyorum.
Ve uzun zamandır iktidar partisiyle ilgili makul bir iletişim ümidi olmayan ben ve benim gibiler için sadece bu bile harika gelişme. Ekrandan, söylediğimize saygı duyacak, muhalefeti anlayacak, makul, akılcı biri gibi görünüyor Başbakan.

Her şeyi bırak, “1919’da Mustafa Kemal Bandırma Vapuru’yla İstanbul’dan ayrılırken ne kadar umutluysa, milletimiz o kadar umutludur” dedi, beni de umutlandırdı... Hadi böyle devam.

Sadece, arada çiğ yumurta içip kürsüye çıkmadan bir pastil aldı mıydı... Benim için tamamdır.

YENİKAPI BİR ROCK KONSERİ OLSAYDI...

YENİKAPI’ya giden muhalefet partilerinin seçmeni arkadaşların izlenimlerini dinledim.

Malumunuz büyük rock konserlerinde dünyaca ünlü büyük grup çıkmadan, yine ünlü ama daha az efsane olan, daha ufak hayran kitlesine sahip gruplar sahne alır.

Anladığım kadarıyla Yenikapı’da bir nevi Rolling Stones konseri varmış da bunlar aslında ön grubun hayranı olarak gitmişler gibi bir vaziyet olmuş.

Rolling Stones burada Cumhurbaşkanı tabii.

Ön gruplar da diğer liderler.

Yani aslında büyük çoğunluk oraya Rolling Stones için gelmiş. Ama sen esasında mesela Alice Cooper hayranısın, onun için bu müthiş rock destanına katılmışsın gibi.

Ön grup olarak onu dinleyip kopuyorsun filan... Arada Vaccines çıkıyor, biraz sıkılıyorsun vs. Fakat finalde Rolling Stones var. Ve sevmesen de ortamın havası, bu tarihi rock şölenine tanık olma arzusu, alandaki coşku ve Mick Jagger’ın sahne performansının başarısıyla, kendini ona da coşarken buluyorsun!

Böyle anlattılar o günü!

Ben televizyonun karşısında ikide bir duygulanıp burnumu çeke çeke izledim, o ayrı.

HAKLI ÇIKIYORUM, ÇOK HAVALIYIM!

16 Temmuz sabahı Instagram’a şöyle yazmışım: “Bu kâbus gece iyi şeylere vesile olur mu? Tüm partileri, seçmenleri, vatandaşları birleştirecek asgari müştereğimizi bulmuş veya tekrar keşfetmiş olabilir miyiz? Demokrasi isteğimiz bize ortak gelecek tasavvurumuzu hatırlatır, toplum sözleşmemizi tazeler mi? Paranoyalarımızdan kurtulur, kutuplaşmayı çöpe atar, demokrasi ve hukuku artık koklaya koklaya öper miyiz? Çok mu iyimserim? Olsun. Ben hayalci olabilirim ama tek hayalci de ben değilim.”

Bu yazı o gün her görüşten farklı küfür ve hakaretlere maruz kalmıştı. Ne şeriat destekçiliğim ne darbeciliğim kalmıştı!

Ancak, bakınız 25 gün olmuş ve evet, tek hayalci ben değilmişim!

Şimdi “Demokrasi ve hukuku artık koklaya koklaya öpmeye” geldi sıra.

İnşallah onda da haklı çıkarım.