Zincirleri kırdık

1940’lı yılların özellikle ikinci yarısında, İsmet İnönü’nün ABD ile yapmış olduğu ikili anlaşmalarla ve bilahare NATO’ya girişimizle birlikte adeta ABD’nin uydusu olduk.

Özellikle savunma ve güvenlik konularında, bizim hiçbir şey yapmamıza gerek yoktu. Zira lazım olan ve olacak her şeyi ABD bize verecekti!

ABD’ye öylesine körü körüne güvendik ve bel bağladık ki, geleceğimizi ipotek altına aldıracak Milli Eğitim’imizin müfredatını bile ABD’nin Ankara Büyükelçisi ve ABD’li uzmanlara havale etmiştik.

Kazın ayağının öyle olmadığını çok kısa sürede gördük ve halen daha da görmeye devam etmekteyiz. Bize her şeyi vereceğini vadeden ABD, bir şey vermediği gibi, bunları elde etmek için, yapmamızı da engelledi.

Böyle yapmakla, açıkça şunu söyledi ve hatta ihtar etti! “Sen, bağımsız ve bağlantısız bir ülke değilsin, benim uydum olan bir ülkesin. Kendin silah üretemezsin; benim veya NATO’nun verdiği silahları da kullanamazsın!”

Nitekim en lazım olduğu yerde (Kıbrıs Barış Harekâtı’nda) kullandırtmadı. O gün bugündür terörle yaptığımız mücadelede de gerekli silah ve mühimmatı vermedi, kendimiz yapmaya kalktığımızda ise, hem kendisi ambargo uyguladı ve hem de başkalarına ambargo koydurdu.

Özetle; ABD ile ‘Böyle dost düşman başına!’ diyebileceğimiz bir süreç yaşadık ve yaşamaya devam etmekteyiz.

Vesayet sargısından çıkmak isteyen başbakanların başlarına olmadık belalar açıldı; kimi darağacında sallandırıldı (Menderes), kimi makamından alaşağı edildi (Demirel), kimisine de siyaset ve dünya dar edildi (Erbakan).

Türkiye’nin kalkınması ve kalkınmış ülkeler arasında yerini alması için, ayağındaki bu prangalardan kurtulması şarttı.

İşte Sayın Erdoğan, yirmi yılı aşkın iktidarında gözünü kararttı ve için için çalışarak sabırla koruğu helva yaptı.

Aşılmaz denilen vesayet duvarından her gün bir taş alarak; Berlin Duvarı’ndan daha çetin olan seddi yıkıp geçti.

Artık Türkiye, kendi kararlarını ABD’ye sormadan alabiliyor.

Artık Türkiye kendi ürettiği silahlarla terörle mücadele edebiliyor.

Artık Türkiye, ABD’ye danışmadan ve ondan müsaade almadan sınır ötesine gidip teröristleri inlerinde vurabiliyor.

Artık Türkiye ABD’ye ve hempalarına rağmen kendi silah ve mühimmatını üretebiliyor.

Artık Türkiye, ABD’nin desteğiyle sınırında kurulmak istenen terör devletçiğine hayır diyor ve ABD’ye rağmen kurulmasına müsaade etmiyor.

Artık Türkiye hakkını ve hukukunu kimseye çiğnetmiyor.

Türkiye artık gerçek bağımsızlığına kavuşuyor.

Daha ne olsun?