BAYRAMDA şeker toplamak eskiden güvenliydi çocuk. “Gitme tanımadığın kapılara, çalma zilleri, şeker dolu elinden tutup karanlık bir kuyuya çekerler seni” demedim mi!
Şaşırma çocuk, bu ülkede her dört çocuktan birinin kaderidir yoksulluk. “Ayakkabıları boya ama o kadar yaklaşma” demedim mi sana, bak kalbin nerede şimdi, böbreğin nerede, bul bulabilirsen. Güya “Türkiye’ye gerçekleri gösteren dizi”leri izleme demedim mi çocuk? Adam öldürenler hiçbir zaman çizgi film kahramanları gibi kahramanlar değildir çocuk. “Bakma o ekrana kirlenirsin2 demedim mi? Seni çivili sopalar, kemerlerle dövüp yola atan yaşıtların bu hale nasıl geldiler sanıyorsun? Sadece üç satırlık bir habersin bir gazetenin köşesinde kimsenin ilgilenmediği şimdi. “O dereye gitme” demedim mi çocuk, “yüzme”, bak işte boğdu seni birileri, cesedini suya attılar.
Yaşını büyütürler netekim
Evi yok diye sokağın ortasında yatar mı hiç insan, çocuk! Şimdi neredesin bak bilmiyoruz. En azından senin gibi 45 bin çocuk var bu ülkede, “sorsaydın onlara ne yapıyorlar diye” demedim mi? O minibüse binmeseydin çocuk, bak işte öylesine, hiç nedensiz, incecik boynuna misinayı sarıp yakarlar demedim mi? “Okuldan çıkınca doğruca eve gel. Senin sağ gözün görmez diye solu da görmez sanırlar, üç kişi götürür yedi yaşında acımadan tecavüz eder, sırtlan gibi parçalarlar” demedim mi? Asılmayıp beslenseydin cellatlarından daha faydalı olurdun belki bu ülkeye ama “evden çıkma, annenin göğsünden ayırma başını” demedim mi, “yapma çocuk yapma, yaşını büyütürler” netekim “ilmeği boynundan geçirirler acımadan sırf ibret ol diye” demedim mi?
Doğma yol yakınken
Annen dilenirken yol kenarında uyuyakalır belki “emekleyerek yola çıkma, arabalar seni göre göre yanından geçer, çöplüğe atılmış bir fare ölüsünün yanından geçer gibi ezmekten çekinmez” demedim mi? Orada senin yaşındaki kızları okuldan zorla alır, geceleri yaşlı adamların kesik nefeslerini duymaya mahkum ederler, satarlar, kaçarsan vururlar, doğma yol yakınken, kurtar kendini çocuk, demedim mi? Bu ülkede çocuklar değersizdir çocuk! Bu ülkede çocukları sevmezler! Demedim mi çocuk? Demedim haklısın... Bilemedim ki olacakları, önceden diyeyim. Affet çocuk? Kızma, sen çocuk değilsin biliyorum çocuk.
Sen bu ülkede, “biraz çocuk biraz adam biraz hiçsin...”