Ben taksi şoförü iken-2

- Kızın, oğlun? Yazık değil mi arkada bırakacaklarına, günah değil mi? Paradan daha çok, babalarına ihtiyaçları var onların.
- Bana ihtiyaçları yok onların. Sevmezler babalarını, düşmandırlar biraz hatta. Zamanında çok üzdüm analarını, öldü sonra. O günden kırgınlar bana içten. Konuşmazlar bile doğru dürüst. En azından affederler beni, ne kadar sevmişim onları aslında anlarlar.
Biliyorum abi sen başına bir iş gelir diye korkuyorsun. Yakalanırsak söz seni tanımıyorum.
- Dediğin şey göz göre göre cinayet...

* * *

Ödünç taksi şoförlüğümün dördüncü gününde arabama binen ellili yaşlara merdiven dayamış adamla biraz daha konuşursam insanlığımdan utanacağım.
- Biraz beklesen. Zaman her şeyin ilacıdır. İşlerin yoluna girer, oğlun askerden döner iş bulur, kızın.
-Zaman mı? zaman ne biliyor musun? Zaman ben hariç herkesin, her acısını iyileştiren bir şey.
Kolunu ağzına götürüyor, dikiz aynasından gözüme baka baka... ısırıyor, dişlerini en derine batırdığını hissediyorum...
- Bak abi zaman bu... Acıtan bir şey.... Ben küçükken koluma böyle ısırarak saat şekli yapardım. Derdim ki bu zaman dedikleri iyi bir şey olmasa gerek. Acıtıyor... ta o zamandan inandım böyle belledim... Hakikaten de hiç mi iyi gelmez zaman bir insana. Bana gelmedi işte...
Konuyu değiştirmekte ısrarlıyım.
- Bırak şimdi bu tuhaf işleri... Ben sana iş bulacağım söz. Hem seçimler yaklaşıyor bak, kime vereceksin sen oyunu?
- Ben oy versem ne olacak vermesem ne olacak? Seçimden sonra kim tanır beni? Ölü taklidi yapacağım ben abi, kimseye vermeyeceğim oyumu. Hiçbirine güvenmiyorum. Ben bir kendime güveniyorum.
- Sonradan milletin vekiline bir söz etmeye hakkın olmaz ama oy vermezsen.
- Ben neredeyim sen neredesin be güzel abim. Diyorum ki kiramı ödeyemiyorum ben. Diyorum ki kızımı sabah kahvaltı yaptıramadan okula yolluyorum ben. Diyorum ki oğlum...
Dayanamıyorum, soruyorum
- Ne kadara satmıştın daha önce?
- 10 bin dolar. Ama bakma sen, acemiliğime denk geldi. Onunla kredi kartı faizini kapattım.
- E, şimdi? Bak seni tanımam ama borç vereceğim. Elin ne zaman düzelirse ödersin. Senet sepet de istemez.
- Sağol... Birkaç milyonla her şey yolun girseydi keşke... Neyse senden bana hayır yok belli ki... Ama iyi adamsın. Sağol. Şu ilerde ineyim ben.
İçim sızlıyor...
- Dur... Şunu yanına al ama... Belki işine yarar.
Cebimde ne varsa tortop olmuş halde avucuna sıkıştırıyorum.
- Kimse yardım etmez sana, boşuna aranıp durma. Ha bir de bu kadar ortalıkta dillendirirsen birileri istediğini alır sonra da öldürüp cesedini öyle bir yere gömer ki kimse bulamaz seni. Paradan da olursun.
Beni dinlemiyor, aklı başka yerde
- Abi şimdi ben yakalanırsam suçlu mu sayılacağım...
- Evet...
- Yakalanmazsam.
Cevap vermiyorum.
- Bu düzgün olmuş mu abi bir daha dinlesene... Bir internet sitesinde vereceğim ilanı. İnternet kafeden bulamazlar beni.
 “Sahibinden satılık böbrek... Acil ihtiyaçtan. İlkini devrettiğim kişi 13 yıldır çok sağlıklı yaşamaktadır. Müşteri memnuniyeti garantilidir.”