Sarp dağların arasındaki cesur çiçekler

Beş kızımızla beraberdim.

Nerede?

Pervari ile Şirvan arasında...

Yani...

Botan Nehri’nin dizginlendiği yerde...

Yani...

Dondurucu soğuklarda kayaların çatladığı yerde...

Yani...

Yılan gibi kıvrılan dağ yollarından sonra...

Issız tepelerin arasında...

Yani...

Bir dönem alçakça pusular kurduğu, şantiyeleri bastığı Botan Nehri’nin kuş uçmaz kervan geçmez kıyılarında...

İşte tam orada çektirdik bu fotoğrafı...

Çetin Barajı inşaatında...

Mühendislerimiz Duygu, Canan, Merve ve Elif...

Okulu yeni bitirmişler. Ve işte şimdi rakımı baş döndüren dağlarda baraj inşaatındalar.

Aralarında bir mühendis daha var...

Limak Yatırım Yönetim Kurulu Başkanı Ebru Özdemir...

Yaklaşık 25 yıldır tanıdığım Ebru müthiş bir iş yaptı... (25 yıl deyince yaşıyla ilgili yanlış anlaşılma olmasın. Çocukluğundan tanırım yani...

Limak Vakfı olarak mühendis kızlar projesini başlattı. 

Kadınların mühendis olması için destek veriyor. Burs veriyor. Her biriyle tek tek ilgileniyor.

Ebru, dev inşaat projelerinde “mühendis kızlar”a yer açıyor. 

İşte o kapsamda Pervari dağlarında yükselen baraj inşaatında mühendis kızlarımızın da emeği var. 

Önceki gün Çetin Barajı’nın yükseldiği Pervari dağlarında mühendis kızlarla sohbet ediyoruz.

İnşaat mühendisi kızlar diyor ki:  

“Bu işler yalnızca erkek işi değil”.

İş güvenliğinden sorumlu Duygu diyor ki:

“Burada çalışmaktan zevk alıyoruz. Çünkü bir eser yaratılıyor. Ve bizim de imzamız, emeğimiz var...”

CESARET LAZIM

Çetin Barajı’nın inşaatı öyle bir dönemde başlamış ki...

PKK’lı teröristlerin tam geçiş noktasında...

Botan Nehri’ni takip eden teröristler buralara yerleşmişler. Baskınlar, pusular. 

Şantiye baskınları... Tehditler...

Gerçekten de sohbet sırasında dağların zirvesine doğru bakıyorum.

Tepede askeri karakol görülüyor.

O zaman baraj inşaatını korumak için yapılmış.İşte o günlerde terör baskısına rağmen o şantiyeler işlemiş. Mühendisler, işçiler, teknik elemanlar geceleri mermi sesleri arasında çalışmışlar.

İşte o an bir kez daha anladım. 

Cesaret yalnızca cephede değil, böyle şantiyelerde de gerekiyor.

Bu kızlarımız, şantiye çalışanları her biri gizli kahraman...

Türkiye’yi teslim almak isteyen teröre karşı Türkiye’yi kuruyorlar.

Van Bahçesaray dağlarından eriyen karlar Botan olarak Dicle’yle birleşiyor.

Dünyada böyle bir eğim ve su akışı çok nadir... Kilometrelerce akan bir enerji.

O nedenle Botan Çayı üzerine onlarca baraj kuruluyor.

İşte mücadele buydu.

Sohbetlerden bir kez daha anlıyorum ki...

PKK buralara yapılacak barajların, enerji ve işgücü olarak bölgeye yansıyacağını bildiği için özellikle buralara sürekli saldırdı.

Neyse ki bu mücadeleyi Türkiye kazandı.

Şimdi Çetin Barajı’nda 1600 kişi çalışıyor. Bin işçi Siirt’ten gelmiş...

Ebru’yla, Elif’le konuşurken, başmühendis Okan’la sohbet ederken bir kez daha görüyorum:

Cephedeki savaşı biliyoruz. Ama en az o kadar önemli olan “şantiyeler”de kurulan “kalkınma cepheleri”dir...

Dünya Kadınlar Günü’nde “şantiye cephesi”nin kahraman kızlarıyla yaptığımız bu sohbetin bana göre en önemli mesajı budur...

Biz konuşurken baraj inşaatının yükseleceği dağın zirvesinde dev bir Türk bayrağı duruyor.

Terör bitmiş durumda. 

Şantiye cepheleri gürül gürül çalışıyor.

Demek ki bayraklar yalnızca törenlerle değil, projelerle, emek ve cesaretle de yükselmektedir.

Ben işte bu emeği ve cesareti gösterip Pervari ile Şirvan arasındaki Botan Çayı’nda kış şartlarında çalışıp zirvedeki ay-yıldızlı bayrağa doğru emeğini yükselten beş kızımız adına bütün dünya kadınlarına buradan selam gönderiyorum.

İyi ki varsınız...