Gelin Nevşehir’e özel bir 30 Ağustos yapalım

Bir milletin özgürlük için şahlandığı bayram.

Gelin bu defa...

Bütün tören kıtalarının ötesinde... Top tüfek dışında...

Rap rap yürüyüşlerin... Gök gürleten jetlerin ötesinde...

Daha güzel bir şey yapalım.

Nevşehir’in 30 Ağustos İlkokulu’nda bir zafer kutlaması yapalım.

Niye mi?

Önceki gün yazdım.

O okulun yönetimi ne yapıyordu?

Okul Müdürü Serhat Uluer...

Müdür Yardımcısı Cihan Bozkurt...

Okul Aile Birliği Başkanı Seyfi Demirci... Hizmetli Mahmut Alkayış...

Veeeee...

Sevgili öğretmenimiz Neşet Kıvrak..

Tatil yapmak yerine...

Elde mala... Elde kürek... Elde kazma... Toz toprak içinde...

O okula bir kütüphane yapıyorlardı.

İşte bu 30 Ağustos’ta, benim gönlümdeki tören alanı orasıdır.

Resmi geçitlerin, yürüyüşlerin, kurtuluş törenlerinin ötesinde...

Benim ‘zafer meşalem’, o çocuklara gidecek kitaplardır.

‘Fener alayı’mın başında Neşet Öğretmen yürüyecek.

O yazı üzerine birçok okurdan mesaj geldi.

İsim isim yazamıyorum.

Örnek olsun diye...

Sayın Mustafa Çiper...

Başkent Üniversitesi’nden Deniz Erhan...

Onlarca şirket yöneticisi... Naciye Öğretmen... Doktor Nazım... Ali Özgentürk...

Hepiniz. Ama hepimiz.

Bu 30 Ağustos’ta...

Amelesi öğretmen olan bir okul kütüphanesine...

Kalbimizin en güzel resmi geçidini yapalım.

Kitaplardan bir geçit olsun...

30 Ağustos...

Kutlu olsun...

BRAVO MARMARİS BELEDİYESİ

NİHAYET...

Evet nihayet...

Milletin malında...

İnsanlığın cennet kıylarındaki işgalcilere karşı bir ses geldi.

Adam geliyor, halkın malı olan sahillere evi konduruyor...

Niye?

Çünkü köylüden tapusunu almış.

“Yahu arkadaş, burası halkın malı. Bunun üzerine bir şey yapamazsın.”

Hayır, o kurnaz yavaş yavaş... Sinsi sinsi... Birkaç da etkili yetkili dost edinip işgale başlıyor.

“Hele zaman geçsin... Benim ev tescil olur” diyor.

“Sonra bir de iskele çıkarım...” Ardından birkaç küçük evcik...

Al sana marinalı butik bir tatil beldesi.

Biraz daha zaman geçince...

Birkaç tonoz da atar. Sonra şamandıralarla çevirdi mi...

Al sana ‘hırsızlığın’ doruğu.

Uyanıkların halkın malını çalma reçetesidir bu.

Peki oldu mu?

En azından Hisarönü Körfezi’nde olmadı.

Çünkü Marmaris Belediyesi geldi.

Ne kadar böyle işgal varsa mühürledi.

Şimdi ben de merak ediyorum.

Bakalım yine gidip bölge idare mahkemelerinin arkasına sığınacaklar mı?

Eğer adalet varsa... Sığınamazlar.