Arkada bir harabe ama yüzlerde bir gülümseme

Bir insan Almanya’dan kalkıp harabeye dönmüş bir köye niye gider?

Orada böyle mutluluk dolu bir ifadeyle oturur.

Mardin’in Midyat’ının terk edilmiş bir köyü.

Hayalet köy.

Yol yok... İz yok.

Ama yine de Ezidi vatandaşlarımız Almanya’dan kalkıp Midyat’ın o köyüne geliyorlar.

Niye?

Hangi hayalle geliyorlar?

Cevabı bu fotoğrafta.

Haberi önceki gün DHA’dan Mehmet Halis geçti:

“MARDİN’in Midyat ilçesinde yaşarken, 1980’li yıllarda yaşanan terör ve şiddet olayları nedeniyle çeşitli Avrupa ülkelerine göç eden Ezidiler, memleketlerine geri dönüyor. Avrupa’dan dönerek Midyat merkeze yaklaşık 15 kilometre uzaklıkta bulunan Oyuklu ve Yenice köylerine yerleşen 13 Ezidi aile, bakımsızlıktan harabeye dönen köylerdeki evlerini onararak yenilemeye çalışıyor.”

İnsanlık tarihinin en ağır ve en yaygın suçudur bu.

Yerinden, yurdundan, evinden edilen, sürülen insanlar.

İşte son örnek, Arakanlı Müslümanlar.

Yakılıp yıkılan evler.

35 yıl sonra Avrupa’dan köyüne dönen Ezidi vatandaşımız, Celal Dağ’ın şu sözleri bir örnektir:

“Çünkü burası vatanımızdır. Küçükken biz köyümüzde nasıl oynuyorduk, neler yapıyorduk gece rüyamızda aynı şeyleri görüyoruz. Eskiden bu köyde 50 hane vardı, her hafta bir düğün oluyordu. Bu sokaklarda çocuklar vardı. Köy çok güzeldi. Hayatımız süperdi. Ama bu terör olaylarından maalesef göç oldu. İnşallah bu köyü eski haline getirmek için elimizden ne gelirse yaparız. Bizim için büyük sorun yoldur. Bir an bir an önce bu yol meselesi bitse biz de çok memnun oluruz. Kışın yağmur geldiği zaman, kimse bizim hayvanlarımıza yem getirmiyor. Biz devletimizden rica ediyoruz, bir an önce köyün yolu çakıl veya herhangi bir asfalt ne gerekiyorsa yapılsa çok memnun oluruz.”

ULAŞTIRMA BAKANI AHMET ARSLAN BEY

Şimdi bu sözleri Ulaştırma Bakanı Ahmet Arslan Bey okursa..

Adım gibi biliyorum, bu insanların yolunu yapar.

Çünkü bu bir örnektir.

Çünkü bu terörün bitişinin işaretidir.

VATANIN DEĞERİ

İnsan evini barkını kaybedince mi anlar acaba vatanın değerini.

Düşünsenize.

Birden kaybediyorsunuz.

Dilinizi, damağınızı, ruhunuzu, müziğinizi aniden kaybediyorsunuz.

O zamana kadar parsellenmiş bir arsa gibi duran o toprak, bir vatan hasretine dönüşüveriyor

35 yıl önce terör yüzünden yerinden yurdundan edilen Ezidi vatandaşlarımızın Midyat’ta harabe halindeki köylerine dönmeleri beni çok etkiledi arkadaşlar.

Bu bir işarettir.

Terörün tükendiği, huzurun filizlendiği bir işaret.

Bir de yolları yapılırsa...