Sıkı punkçı bankacı

Düşünsenize bir yandan kapitalist sistemin en önemli aktörlerinden biri olacaksınız yani bankacı, diğer yandan her anlamda düzen karşıtı bir müzik türünün en sıkı takipçisi yani punkçı.

Hemen söyleyeyim bu iki özelliği birlikte taşıyan "punkçı bankacı" Yapı Kredi Bankası Genel Müdürü Kemal Kaya.

Fakat emin olun dün Kemal Kaya ile Referans Noktası programı için buluşana kadar ben de bilmiyordum onun bir dönem çok sıkı bir punkçı olduğunu.

Tam Kaya ile programa girecekken CNN Türk Genel Yayın Yönetmeni Ferhat Boratav aradı."Yanımda Şirin Payzın var, konuğun Kemal Kaya ile ilgili sana ilginç şeyler anlatacak" dedi.

Merakla Şirin’i dinlemeye başladım.

Meğer Şirin uzun zamandır bankacı Kemal Kaya ile bu pek bilinmeyen sıra dışı özelliği hakkında söyleşi yapmak istiyormuş.

Fakat Kaya’yı bir türlü ikna edememiş.

"Biliyorum sizin programın konsepti ekonomi ama eğer sorun olmazsa Kaya’nın punkçı geçmişini de konuşsanız" dedi.

Hiç kaçırır mıyım!

Hemen telefonda duyduklarımın şaşkınlığı ile karşımda lacileri içinde en bankacı haliyle oturan Kaya’ya "Kemal Bey siz eskiden sıkı punkçıymışsınız, doğru mu?" dedim.

Kaya bir yandan başıyla istemeye istemeye onaylarken diğer yandan da "bu da nerden çıktı?" diyerek şaşkınlığını ifade etti.

"Şaşırmayın birazdan programda nerden çıktığını aktarırım, siz de bize nasıl punkçı olduğunuzu anlatırsınız" dedim.

Gerçi Erdal Sağlam ile birlikte ikna etmemiz biraz zor oldu ama nihayet küresel likidite ve bankacılık sektörü ağırlıklı konuşmamızın başında kısacık da olsa punkçı günlerini anlatmayı kabul ettirdik.

Önce ben Şirin’den öğrendiklerimi aktardım. Hikaye gerçekten ilginç.

Payzın, Kemal Kaya’nın sıkı bir punkçı olduğunu geçen yıl Marka Konferansı için Türkiye’ye gelen ünlü şarkıcı Bob Geldof’dan öğrenmiş.

Geldof yoksulluğa karşı müzikle verdiği mücadelede, her zaman aşırı eleştirel yaklaştığı bankacı ve politikacılarla neden uzlaştığını anlatırken Kemal Kaya’yı örnek vermiş: "Beni böylesi bir toplantı için çağırdıklarında içimden ‘yine bir bankacı ile sıkıcı bir toplantıya katılacağım galiba’ dedim. Fakat karışımda tipik bir bankacı yerine sıkı bir punkçı buldum. Öylesine geniş bir ortak geçmişimiz vardı ki. O anlattıkça ben şaşırdım, ben anlattıkça o..."

Meğer Kaya 70’lerin sonunda eğitim için gittiği İngiltere’de tam da o dönemde İngiltere ve Amerika’da patlama yapan düzen karşıtı punk rock’un içinde bulmuş kendisini.

Tıpkı Geldof gibi o da gençlik yıllarında taşıdığı isyankar ruhunu Ramones, Sex Pistols ve The Clash gibi gruplarla dindirmiş.

Yıllar sonra bir konferans için bir araya gelen İrlandalı Geldof ile Türkiyeli Kaya uzun uzun punkçılık günlerine uzanan ortak geçmişlerini konuşmuşlar.

Tabii bir farkla.

Kaya bir bankacı olarak düzen karşıtlığından düzen aktörlüğüne uzanan serüvenini anlatmış punk koleksiyonu eşliğinde.

Geldof ise anarşist şarkıcılıktan düzeni içerden değiştirmeye uzanan yeni misyonunu.

Zaten Geldof, Payzın’a yoksulluğa karşı verdiği mücadelenin ilginç bir biçimde kendisini de dönüştürdüğünü, çünkü ortak çalıştığı bir çok bankacı ve siyasetçinin aslında onunla aynı muhalif kimlikten geldiğini, aynı düzen karşıtı müziklerle beslendiklerini ve bu yüzden de yaktıkları meşalenin çok hızlı bir biçimde yayıldığını anlatmış.

Biliyorum punk ideolojisine köktenci bir biçime inananlar bırakın bankacı Kaya’yı Geldof’a bile burun kıvırıyorlar.

Kaya ve Geldof gibileri MTV punkçısı olarak suçluyorlar.

Aykırı giyim tarzları ve bilinçli yıkıcılıklarıyla her türlü toplumsal düzeni reddediyorlar.

Fakat soru şu: Bugünün kapitalist dünyasında yıkıcı, düzen ve toplum karşıtı punk ruhu gerçekten canlı kalabilir mi?

Sıkı punkçı Kemal Kaya ve Bob Geldof’a bakarak benim cevabım: ‘HAVET’

Yirmili yaşlarda "evet". Kırklı yaşlarda "hayır."