Kolayı sevmiyoruz

Hırvatlar teslim olmak üzereler. İşte o anda yapılan iki hata, uyuyan Hırvatları uyandırıyor. Bereket versin ki, bu kez kazanmaya kararlıyız. Her ne kadar hakemler garip düdükler çalsa da, dünya üzerinde görülmemiş bir sportmenlik dışı faul işaret etseler de, bunların hiçbiri kazanmayı kafasına koymuş kararlı insanların hedefini değiştiremezdi.

Biz ilginç ve kapasiteli bir takımız. Gerçekten silahımız da çok fazla. Ama nedense her maçta bu silahlarımızdan bazıları tutukluk yapıyor. Bir gün önce Hidayet tutuktu, dün susma sırası Mehmet Okur'a gelmişti. Ama o da tutukluğunu maçın son bölümünde üzerinden atınca, arzuladığımız galibiyete ulaştık. Hidayet, bir gün önceki hatalarından arınmış, son derece olumlu oynarken, İbrahim dün tam bir liderdi. Kritik anlarda peş peşe üçlükleri yolladı ve bir yıldızın neler yapabileceğini herkese kanıtladı.

Küçük dev adam

Milli Takımımız'ın dünkü en büyük kazancı bence küçük dev adam Ender Arslan'dı. Kerem'in boşluğunu çok iyi doldururken, kritik anlarda skorer kimliğini de konuşturdu. Mirsad, ribaunt sıkıntısı çektiğimiz maçta (47'ye 31) savaşçı kimliğini konuşturup takımı ateşlerken, bu maçı bu noktalara hiç getirmemeliydik diye düşünüyoruz. Ama dedik ya, biz, kolayı sevmiyoruz.

Dün bizleri hop oturup, hop kaldıran 12 Dev Adam'ın ikinci yarıda yaptığı başarılı alan savunması galibiyetin en önemli rolüydü.

Şimdi önümüzde hayati bir Sırbistan&Karadağ maçı var. Bu maçın telafisi yok. Görülüyor ki, burada hakemler de tavırlarını pek bizden yana koymuyorlar. Dün maçın sonlarında çalınan acayip düdükler bunun belgesi.

Eğer, bugün karşımıza yaralı çıkacak Sırbistan&Karadağ'ı devirirsek, turnuvadaki yaşamımız sürecek. Bunun için de oyunun tümünü aynı ciddiyet ve sabırla oynamalıyız. Gevşemek, boşvermek bize pahalıya mal olabilir. Şimdiden uyarması. Ancak ben, son iki maçtır savaşçı kimliklerine bürünen devlerimizin bu yıl daha önce devirdikleri Sırbistan&Karadağ'ı bir kez daha yenip, Olimpiyat hedefine doğru yürüyeceklerine inanıyorum.