Nihayet bir erkek çıktı

Başkaları yapmasa da ben kendi başıma, “Ertuğrul Özkök’le haklı çıkmanın” keyfini dibine kadar vuracağım.
Neden bu “Beyaz Balina Aydın neşesi” diye sorarsanız, hemen söyleyeyim.(*)
Son dönemin en moda dergilerinden “Monocle”un arka kapağında gördüğüm bir reklam fotoğrafı.
Şu yan tarafta gördüğünüz fotoğraf.
Hâlâ fark etmediniz mi?
Adamın basbayağı tavşan kardeş kulakları var.
Hani öyle eften püften bir adam da değil yani.
Sakal desen Allahına kadar sakal.
Biraz ötesi Ortodoks papazı.
Bakış desen, tavizsiz maço.
Ee ne oluyor öyleyse o “tavşan birader kulakları”.
Yakıştı mı şimdi o dibine kadar karizma nazara.
Bak bir de ne yazmış altına:
“Man should be brave”.
“Erkek dediğin cesur olmalı...”
* * *
Oysa hepimiz biliyoruz ki, erkek dediğin korkaktır.
Hem de öyle böyle korkak değil.
Bakmayın siz öyle siyasi efelenmelere.
Karşısındaki zayıf düştüğünde efelenir.
Askerin süngüsü düştüğünde babalanır.
Cesaret başka şeydir.
Bak adam ne diyor:
Erkek dediğin tavşan kardeş kılığına girmekten korkmamalıdır.
Gerektiğinde cemaatinin tek tipini atıp, meydan okumaktır.
* * *
Yıllardır en büyük arzumun bir gün tavşan kardeş kıyafetiyle işe gelmek olduğunu yazdım.
Görevden ayrıldım ama gelemedim.
Kılık kıyafet hep kafamda kaldı.
Ee ne de olsa bize de biraz erkeklik bulaşmış.
Korkuyoruz.
Biraz da tembellik eklenince, tavşan kardeş ideali hep yazıda kaldı.
Lafta kaldı.
Ama Tansu ciddi kadın.
Gazetede ciddi arkadaşlar var.
Genel yayın yönetmenliğinden ayrılışım nedeniyle bir ortak prodüksiyon yaptılar ve arkadaşlarımızdan birine tavşan kıyafeti giydirip, benim bir günlük hayatımı filme aldılar.
Tavşan kardeş uyanıyor, tıraş oluyor, müzik dinliyor, şarap içiyor, hatta çalışıyor.
Anlayacağınız bizde yürek bu kadar işte.
Vekâletname yoluyla tavşan kardeş olmak.
Ne diyordum yıllardan beri.
Tavşan kardeş olmak istiyorum.
Bak arkadaş yine haklı çıktım.
Yıllar sonra birileri beni anladı.
Ne diyor.
“Erkek dediğin adamda biraz yürek olmalı.”
Şöyle kallavi bir yürek...
Olmalı ki, gerektiğinde gerekene “Hadi leyyn” diyebilsin.
Nanik yapabilsin.
Yıllardır kafasına çivilenen putu kırabilsin.
Hayatını yaşayabilsin.
Var mı o yürek?
Var işte.
Bak Allah’ın adamı, boylu boslu, tüylü, kıllı, tepeden tırnağa adamı, kafasına tavşan kardeş kulağını takmış.
Hem de böyle, bütün erkek milletine nazire yaparcasına, boynuz takar gibi takmış.
* * *
Arkadaş ne diyordum.
Bazen tavşan kardeş olmak iyidir.
Kalkıp gitmek iyidir.
Bazen Ertuğrul Özkök’le haklı çıkmak da güzel bir şeydir.
Tadını çıkarın.

(*) “Beyaz Balina Aydın neşesi” nedir bilmeyenlere not. Yıllarca önce Sinop açıklarına bir beyaz balina geldi. Türkiye’nin sevgilisi oldu. Adını “Aydın” koydular. İşte o balina Aydın’ın, suyun altından her çıkışında yüzünde muzip bir gülümseme vardı. Ben de “BBANN Sendromu” demiştim. Yani “Beyaz Balina Aydın’ın Nedensiz Neşesi”.