Müzayede burjuvazisi bu sese kulak ver

Hayatımda ilk defa yaşımdan utanıyorum...
Çünkü geriye baktığımda, o çocukları görüyorum...
İki yıl önce, henüz çocukluktan çıkmış delikanlıların ölümleri pahasına haykırdıkları kulağımda çınlıyor.
* * *
Ne istiyordu o çocuklar... Hatırlıyor musunuz...
Ezilen onurlarını geri almak...
Horlanmadan, aşağılanmadan, tehdit edilmeden, insanca yaşamak istiyorlardı.
Demokratik ve özgür bir Türkiye’ydi hayalleri...
O hayalin bedelini canlarıyla ödediler...
* * *
Zengin kardeşim...
TÜSİAD üyesi arkadaş...
Bu ülkede kazanan, bu ülkede vergisini veren kardeşim...
Sen ki Türkiye’yi yıldız ülke yapan girişimci ordusunun bir ferdisin...
Bu ülke sana verdi... Sana ve ailene helal olsun...
Sen de bu ülkeye verdin. Ona da helal et.
İyi bir vatandaşsın... Kimsenin hakkını hukukunu ezip çiğnememişsin.
Yani diyeceğim hakkın var...
Sesini yükseltme hakkın var...
İtiraz etme hakkın var...
Demokratik yoldan isteme, sesini yükseltme hakkın var.
* * *
Öyleyse, susma arkadaş, çıkar artık sesini...
De ki, “Bak dolar 3 TL sınırına dayandı. Bu kibir ekonomisi, bu Jöleli iktisadı çöktü artık.”
De ki, “Yıkılan yargının, adaletin altında önce aydınlar kaldı. Şimdi de ekonomi kalıyor...”
De ki, “Bağımsız hukuk, çoğulcu demokrasi, korkusuz insanlar olmadan gelişmiş ekonomi de olmaz.”
De ki, “Bu kutuplaşma, bu ötekileştirme, bu baskı böyle gidemez...”
Bırak kardeşim artık bu suskunluğu.
Sil o iktidar karşısındaki hazin TÜSİAD fotoğrafının hafızamızda kalan acıklı izlerini...
O süklüm püklüm fotoğrafı yırt at...
Yukarıdan gelen azarlardan, tehditlerden etkilenme.
Çocuğuna nasıl bir Türkiye bırakacaksın onu düşün biraz...
* * *
Sor kendi kendine...
Miras nedir?
Bankada elli-yüz milyon dolar, üç-beş milyar Euro’dan mı ibarettir...
Sor kendi kendine, evlat sevgisi, vatan sevgisi, adalet duygusu cüzdandan mı ibarettir...
İnsani terekemizde, horlanmadan, özgürce, haysiyetli yaşayabilme duygusu da yok mudur...
Yani çağdaş bir insanın mirası...
Onu da terekene kat kardeşim.
Kat ki ileride çocuğun seninle gurur duysun...
* * *
Arkadaş, hiç olmazsa iyi bir burjuva olmayı öğren. Burjuva olmanın, müzayedelere girip yerli tablo, birkaç nadir gülabdan fiyatı için yarışmaktan ibaret olmadığını anla ve anlat herkese...
Tablo almak kadar, tavır almayı da düşün biraz be arkadaş...
* * *
Bil ki sen bugün kendi kendine soramıyorsan da yarın çocuğun, alacak bir eline o hazin TÜSİAD fotoğrafını...
Ötekine de haysiyetleri için hayatlarını veren çocuklarınkini...
* * *
Bakacak, bakacak ve soracak sana:
“Baba... Allah razı olsun bana para bıraktın, mal, varlık bıraktın... Teşekkür ederim... Ederim de, yaşayabileceğim özgür ve demokratik bir ülke bırakmak için ne yaptın?”
* * *
Burjuvaziye, varlıklıya söylüyorum ama çocuğuna bırakacak parası, malı, hanı hamamı olmayan arkadaş sen de dinle...
Senin de bir borcun var çocuğuna...
Onun horlanmadan, aşağılanmadan, ezilmeden, öteki muamelesi görmeden özgürce yaşayabileceği demokratik bir ülke bırakmak için sesini yükseltmek...
Bak bu senin de görevin...
Benim de, hepimizin de...