Affet Allah’ım

Tıpkı benimki gibi.

Bir sabah uyanırsın, süfli, yerlerde sürünüyorsun.

Ertesi sabah zıp zıp, yerinde duramayan yeme de yanında yat bir ruh hali.

Tiyatronun gülen ve ağlayan maskeleri gibi, fırdöndü bir natura.

Adı üstünde “Lunatik”, “New Moon”da, ayın hilal halinde vampir, dolunayda kurt adam.

Arada lokum...

Moody’yseniz, hayat işte böyledir.

Bir sabah kuyunun diplerinde sürünürsünüz, ertesi gün ruh kâğıtlarınız tavan yapar.

Geçen hafta sürünüyordum.

Bu hafta hayat geldi, yanağımdan bir makas aldı, bu kolay adamın hayatı bir anda tozpembeye döndü.

Yarın ne olur, hiç söz veremem. Ama dün harikaydı.

Hava olağanüstüydü. Papatya mevsimi açılmıştı.

Her yanağımda pıtır pıtır�güller açıyordu.

Hayata baktım, şöyle bir düşündüm.

Yaz bana neler vaat ediyor?

Ferhat Göçer’in yeni CD’si geliyor. İki gecedir dinleye dinleye sabahları buluyorum.

Diyorlar ya, Ferhat Göçer, kadınların şarkıcısıdır.

Halt etmişler, her erkeğin içindeki her kadının da şarkıcısıdır o.

“Yastayım” ve “Cennet”i bir kenara koyarsanız, bugüne kadarki en güzel CD’si.

Desene yaz bize yine harika bir Ferhat Göçer vaat ediyor.

Ahh, bir de Cihan Okan var.

Geç keşfedip, limon gibi sıkarcasına, son damlasına kadar dinlediğim o “Affet Allah’ım”, Allah’tan bir de o var.

Süründüğüm günlerde, çivi çiviyi söker deyip, hüznü damardan veren, beni avaz avaz dağıtan, darmadağın dağıtan adam.

O da bana yaz gecelerinde muhtaç olacağım hüznü avans veriyor, şimdiden vaat ediyor.

Ama harekete dikkat edeceksin, raconuna ihanet etmeyeceksin.

Dirseğini şöyle masaya dayayacaksın, kolun yukarda, avucunu açmışsın, parmakların sonuna kadar ayrılmış, ileri geri sallayarak, haykıracaksın:

“Affet Allah’ım...”

Neyi affet? Henüz işlemediğimiz, işleyemediğimiz günahları mı?

Madem bu kahpe dünyada, istediğimiz günahı iç rahatlığıyla işleyemiyoruz; yaşayamıyoruz, hayal etmeye cüret ettiklerimizi affet Allah’ım.

En büyük günahlar, henüz işleyemediklerimizdir.

Sonra o nakarat gelecek:

“Affet Allah’ım ama bittim ben

Bilirim kendime yazık ettim ben

Kalanım burada gerisi nerde

Yarin acısı burada kendisi nerde”

Merak etmeyin, yaz bize sadece karalar bağlayacağımız geceler vaat etmiyor.

Yaz günlerinde, yakama yapışıp, “Memleketi sen mi kurtaracaksın Selo” dedirtecek repertuvarım da var.

“Viva la Vida” mevsimi kapandı.

Şimdi “Animal Collective” zamanı.

“My Girl”i koyacaksın.

Ama dikkat; öyle i-Pod kulaklığı falan kesmez.

Hoparlörü köküne kadar bırakacaksın.

Konu komşu ne der, seni gören ne düşünür, deli mi der, meczup mu, hiç takmayacaksın.

3D içinde olacaksın... Gırtlağına, dalağına kadar batacaksın müziğe.

Bak gör ne yapıyor sana.

Sonra bu yaz sayfiye felsefemizi Svahilice iki kelimeyle hülasa edip geçeceksin.

“Hakuna matata.”

“Takma kafana, koyver gitsin...”

Memleketi sen mi kurtaracaksın be yahu...

Bırak ciddi işleri ağır ağabeylerine, çekil nehrin kenarına, at şezlongu.

Yaz geliyor.

Ve yaz sana hem hüznü, hem koyvermeyi vaat ediyor.