Uyuta uyuta yendi

Bu cümle doğruydu ama eskidendi. Şimdi en kolay deplasmanlardan biri Trabzon. Çünkü ısıran bir Trabzon yok.
Fenerbahçe çıktı, Trabzon’u uyuta uyuta yendi. Çok mu iyi oynadı? Hayır. Ama doğru mücadele ettiler, sahayı iyi parsellediler, iyi top yaptılar, daha da önemlisi maçın inisiyatifini ve direksiyonunu Trabzon’a bırakmadılar. Maçı hep onlar yönlendirdi.
Trabzon’un bu oyuna çomak sokacak hali bile yoktu. Biraz Alanzinho bir şeyler yapmaya kalktı, ona da arkadaşları yardımcı olmadılar. O da bir müddet sonra zaten arkadaşlarını sallamamaya, tek başına oynamaya kalktı, “her şeyi ben yapayım” dedi. Trabzon da orada bitti. Hadi Alanzinho bunları yapıyor. Ya diğerleri? Hepsinin sürati aynı. Ne yükseltebiliyorlar, ne indirebiliyorlar.
Bu Fidan’a dikkat
Fenerbahçe ne yaptı? Akıllı oynadı. Arka tarafında oynayan oyuncuları zaten kaliteli. Oyun ortaya sıkıştı mı havadan gelen topları armut gibi topluyorlar. Trabzon’un kenarlara inip ortalayacak hali de yok. Alex çıktı sahneye, ona atılan her topu iyi kullandı. Arkadaşlarını ve oyunu iyi yönlendirdi. Ve sarı lacivertliler zorlanmadan galip geldiler. Şenol Güneş’in bir-iki maçlık barutu bir heyecan verdi ama devamı zor gözüküyor.
Fenerbahçe bu maçı kazanarak bence ileride başına dert açabilecek bir rakibi diskalifiye etti. Bülent Yıldırım fazla zorlanmadı. Bazı elle oynamalar ve bazı ofsaytlar vardı. İki nolu yardımcı Hüseyin Fidan biraz kafamı karıştırdı. Bu Fidan’a bundan sonra dikkat edeceğim. Eğer gençliğinden dolayı hata yapıyorsa tamam. Yoksa onun ağaç olmasına, kök salmasına izin vermeyeceğim.