Korku filmi gibi

Mustafa Sarp ve Mehmet Topal belki iyi mücadele ediyorlar ama maalesef rakibe karşı etkili olamıyorlar. Ayhan da eski Ayhan olmayınca Nonda orta sahaya top almaya, oyun kurmaya geldi. Hani Manisaspor çatur çutur top oynasa tamam. Onlar da hücumda etkisizler. Arda yok, Baros yok tamam ama bu kadar geniş kadrolu G.Saray’ın Manisaspor’u geçmesi gerekirdi.

Keita’nın maçsızlığı oyuna girdikten sonra net belli oldu. G.Saray’ın sezon başındaki o etkili futbolundan eser yok. Hep söylüyoruz ya “G.Saray maçları kendi seyircisi içn korku filmi gibi” diye. İstanbul’daki maçlarda bile atacağı bir gol ona yetmeyecek. Bu gözüküyor. Çünkü G.Saray iç sahada bile olsa öyle veya böyle bir hata yapıp golü yiyor. Simpson eğer sakatlanıp çıkmışsa tamam eğer sakatlanmamışsa kesin olarak sahada tutmak gerekirdi.

G.Saray dün geceki maçı kazanmayı hak etti mi? Kesinlikle hayır. Bazı şeyler belki gözden kaçabilir ama şu bir gerçek. Hafta içinde G.Saray Basketbol Takımı’ndaki inanılmaz olay bence futbol takımına da tesir etti.

Nonda yalnız kaldı

G.Saray orta alanda bu kadar etkisiz olunca Manisa çok rahat berabere kaldı. Sarı kırmızılılar Nonda’nın yanına ikinci adamı sokamadı. Topu kenarlara indirip orta yapamadı. O zaman Nonda’dan faydalanamazsın. Ve bu Nonda o kadar çaresiz kalınca bu sefer orta alana gelip top kapmaya kalktı. Bu durum G.Saray’ın dün akşam ne kadar zaaf içinde olduğunu gösterir.

Gökhan Zan maç bittikten sonra hakeme itiraz ediyor ve kendi arkadaşı mı ayağını fazla kaldırdı rakip mi kafayı indirdi onu anlatıyor. Sanki bütün işini halletmiş, mükemmel oynamışlar aydan gelen top gol olmuş, maçın içindeki bir tane pozisyonu anlatıyor. Bu da şunu gösterir, G.Saray takımının disiplinsizliğini. Rijkaard acaba futbolculara çok mu değer veriyor. Yoksa futbolcular başka değerler mi istiyorlar? Aslında G.Saray’da tartışılacak olan bu.