İşin sonunu Mustafa bilir

Onların girdiği pozisyonlar gol olsa, sonuç Fenerbahçe için yine hüsran olacak.

Dün gece Eskişehirspor çok iyi oynayarak mı kazandı? Hayır. Eskişehirspor’un neredeyse yarısı yok. Peki nasıl kazandı? Canla başla mücadele ederek. Düşünün, Eskişehirspor’da Youla ileride tek adam. Hani tek adam denildiğinde, yanına diğerleri girecekmiş gibi zannediyosunuz. Hayır. Tek başına bırakılmış bir adam. Böyle bir oyuncuyu, hem de çok etkisiz bir Youla’ya, üç kişiyle göstermelik markaj yapıyorsunuz.

Rıza, F.Bahçeliler’in önüne oltayı atmış. Youla’yı da yem olarak koymuş. F.Bahçe de bu yemin peşine takılıp gitti.

Fenerbahçe bütün gollerini ikinci yarıda yiyor. Neden? Güçsüz de ondan. Peki, o neden? Fenerbahçe’de demek ki otorite boşluğu var. Bu otoriteyi kim sağlayacak? Ya Daum, ya da Aykut Kocaman. Peki, bunların sınırları belli mi? Bence hayır.

Yönetim, Aykut’u piyon gibi kullanıyor. Ne Daum’a bir yoklama macunu atabiliyor, ne de Aykut’a. Çünkü, Fenerbahçe’deki futbolcuların yaşam biçimlerini duymayan cümle alem kalmadı.

Rakibini öpen takım nerede

Eskişehirspor 2-0 öne geçmesine rağmen biraz daha ayağa top yapsa, ölmüş yerlerde sürünen Fenerbahçe’yi tam bayıltacak. Ama onlar hala topa uzun uzun vuruyorlar. Neden? Çünkü, kendileri de o anki skora inanmıyorlar. Golü biraz daha erken yeseler, maç belki de berabere bitecek.

Bu kadar büyük paralara kurulan Fenerbahçe, tamamen fiziksel güçle oynayan bir takıma ve kapasitesi belli olan bir takıma yenildi. Eskişehirspor’un maddi olarak belki tamamı, Daum’un aldığı paranın üç misli.

Fenerbahçe kötü idare ediliyor. Maalesef, Başkan Aziz Yıldırım bunu kabul etmiyor. Sezon başı ne diyordu başkan. “Ben rakiplerini öpen bir takım yarattım ve üç sene üst üste şampiyon olacağım.”

Şu anki görüntü ne? Rakipleri F.Bahçe’yi “mucuk mucuk” öpüyorlar.

İşin sonu ne mi olur? Onu da Mustafa Denizli bilir...