Ben keyif aldım

Tribünler ve stat mimarisi sempatik. İlk yarıyı Beşiktaş daha derli toplu oynadı ve bitirdi. En büyük avantajları, rakibi Fener’in şampiyonluğa oynaması. Onun için de siyah beyazlılar daha rahat hareket ediyorlar, daha fazla riske giriyorlar.

Tigana kenarları kapamış. Oralardan indirme-bindirme yaptırmıyor. Top ortaya sıkışınca da zaten ibre Beşiktaş’ın lehine dönüyor. Alex iki pozisyon yakaladı ama ağırlığından pozisyonları kaybetti. Anelka’yı zaten ikili-üçlü kapatıyorlar. Tuncay, geriye yardım etmeye başladı. Böyle olunca, Ümit soldan çıkamadı. Şu anlattıklarımız olursa ne olur? Beşiktaş daha tehlikeli olur. Nitekim oldu da.

Beşiktaş’ın mücadelesi

Siyah beyazlılar daha bir koordineli hücum ettiler, pozisyon yakaladılar. Ama ilk 45 dakikada iyi oynamayan Fenerbahçe de gene şahsi beceriyle iki pozisyon buldu ve kaçırdı veya Cordoba çıkardı. İlk yarı Selçuk Dereli’nin futbol oynatma mantalitesi iyiydi. Ama kaçırdığı pozisyonlarda vardı. Eski Selçuk Dereli’ye göre hakemliğinde ilerleme var. Ama tam değil. İkinci yarı televizyondan seyrettiğimde ne Beşiktaş’ta bir fark vardı, ne de F.Bahçe’de. Fener’deki fark, Daum, Serkan’la Ümit’in yerini değiştirdi o kadar. Tigana geldikten sonra siyah beyazlıların maça ağırlığını koyma yönünde bir farklılığı oldu. Eskiden kopuk kopuk oynayan Beşiktaş, iki-üç maçtır mücadeleyi 90 dakikaya yayıyor. Tabii, önümüzdeki yılın Beşiktaş’ı için bu maç bir gösterge olur mu? Bence hayır. Siyah beyazlılarda özellikle Sergen, ölümüne futbol oynadı. Her an temposu düşer diye bekledik ama o bu beklentileri boşa çıkardı.

F.Bahçe’de bir tek Appiah hiç temposunu düşürmeden üst düzey mücadele etti. Alex için de tam tersini söylemek lazım. İşin daha ilginç yanı, F.Bahçe’nin duran topları belli ve golleri oradan atıyorlar. F.Bahçe’de kafayı vuracak adamlar zaten belli. Sen Nobre’ye yüzde yüz markaj yapmazsan, sonra gol yedim diye ağlamayacaksın. Öyle veya böyle izleyenlerin memnun olduğu bir 90 dakika geçti. Ben keyif aldım.