Bakarsan bağ bakmazsan dağ olur

Ancak son gelişmelere bakacak olursak en nihayet yerlerde sürünen tarihi ‘Pertevniyal Bandırma Hastanesi’nin ayağa kalkacağına inandım.
Büyük ihmal sonunda 11 yılda harabeye dönen tescilli hastane binasına sonunda ilk kazma vuruldu.
Hâlbuki yeni hastaneye taşınacağı için terk edilen hastaneye daha ilk günlerde sahip çıkılsaydı talan edilmez harabeye dönmezdi.
Sahip çıkacak kurum belliydi; Mal Müdürlüğü…
*
Ama işte ne yapılacağı konusunda bir türlü karar verilemeyince, gerekli koruma tedbirleri de ciddi olarak alınmayınca ne hale geldiği fotoğraftan da belli olmuyor mu?.
Geçmişten, ta 1932 yılından bugüne bozulmadan kalan sadece üzerinde “Pertevniyal Bandırma Hastanesi” yazısı bulunan İznik çinileri kaldı. İnşallah yenileme sırasında tahrip edilmezler…
En nihayet önceki Bandırma Kaymakamı Günhan Yazar girişimleriyle de yani “devlet” geç de olsa malına sahip çıktı diyebiliriz.

Kaymakam Günhan Yazar’ın verdiği bilgiye göre 7 dönüm olan arsa alanını ikiye bölerek 3 dönümünü Sağlık Bakanlığı’na, 4 dönümünü de üniversiteye bırakılmış. Şu anda enkaz halindeki bina Bandırma 17 Eylül Üniversitesi’ne 2 yıl önce tahsis edilmiş, belediye başkanı gibi Vali Bey de aynı anlayışla destekleyince hastane yapımı kolaylaşmış. Kaymakam Yazar, yapım işini belediye üstlendiği için teşekkür etmesi sonrası proje valilik tarafından ihale edilmiş.
*
2 gün önce telefonla görüştüğüm Kaymakam Yazar’dan edindiğim son bir bilgiye göre de, aynı yerde “Sağlık ve Yaşam Merkez”i de kurulacak.
Bandırma 17 Eylül Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Süleyman Özdemir belediyenin ihaleye çıkmasıyla inşaatın tamamlanacağını, binayı hem kent müzesi hem de üniversitenin eğitim merkezi olarak kullanacağı müjdesini verdi.

Tarihi binanın tarihi çok ilginç:
1925 yılında Hayfa’dan Pertevniyal Vakfı adına gönderilen paranın 10 bin liralık kısmı zamanın Bandırma Belediye Başkanı Kaşif Acar’ın girişimleriyle hastane yapımı için ayrıldı ve belediye tarafından inşaata başlandı. Hastane 1932 yılında tamamlanarak Pertevniyal Bandırma Hastanesi adıyla hizmete açıldı. Hastanenin ilk başhekimi Atatürk’ün yakın arkadaşı Op. Dr. Necdet Bey’di. 1956 yılına kadar belediye bünyesinde hizmet veren hastane, bu tarihte Sağlık Bakanlığı’na devredildi.
Son adıyla ‘Dr. Mustafa Güven Karahan Devlet Hastanesi’ olarak hizmet veren hastane yeni yerine taşındıktan sonra11 yıl içinde bakımsızlıktan harabeye döndü ve tinercilerin yuvası oldu. Hastaneden günümüze sağlam olarak gelen sadece İznik çinileri ve “Pertevniyal Bandırma Hastanesi” yazısı kaldı.
İşte şimdi çok dikkat edilmesi gereken nedir diye sorulacak olursa; yenileme çalışmaları sırasında, hastane binasından sağlam olarak kalan ve üzerinde “Pertevniyal Bandırma Hastanesi” yazısı bulunan İznik çinilerinin tahrip edilmemesi için çok dikkatli bir çalışma yapılması gerekmektedir.