Liderler piyasa oyuncuları gibi

Yine aynı kapsamda Yunanistan’ın euro birliği içinde tutulması için çaba gösterilmesi kararı verildi. Bu kararlar üzerine “gelişmiş ülke liderlerinin yeni parasal genişlemelere yeşil ışık yaktığı” yorumları yapan piyasa oyuncuları, bir süredir yaşadıkları Yunanistan stresini, dün üzerlerinden atmaya çalıştılar.
Liderlerin içinde en aykırı sesin Almanya Şansölyesi Angela Merkel’den çıktığı anlaşılıyor. Aslında Merkel’in büyümeci politikaların faturasının Almanya’ya çıkma ihtimali yüksek olduğu için bu genişlemeci politikalara karşı çıktığı da söylenebilir.
Peki, liderler 2008 krizinden bu yana genişlemeci politika izlediklerini ancak hala ekonominin istenildiği kadar canlandırılamadığını görmüyorlar mı? Bu politikanın daha uzun süre devam ettirilmesi halinde, sonunda enflasyon başta olmak üzere ciddi faturaların ortaya çıkacağını anlamıyorlar mı?
Bence bu gerçekleri gören sadece Merkel değil, diğer liderlerin de ekonominin kurallarının geçerli olduğunu çok iyi bildiklerini ama şu anda gerçeklere göre hareket etmenin işlerine gelmediğini düşünüyorum.
Piyasa oyuncuları için çok kısa vadeli düşünüyorlar, makro dengeleri göz ardı edip sadece yarınki karlarını planlıyorlar, sonra edecekleri zararları düşünmüyorlar deriz ya, işte dünyanın gelişmiş ülke liderlerinin de böyle karar veren piyasa oyuncularından artık bir farkı yok. Bir dealar gibi düşünüyorlar.
Fon yöneten deaların böyle davranmasının nedeni, müşterisine mümkün olduğunca fazla kar ettirip, kar üzerinden aldığı komisyonunu artırmaktır.
Liderlerinki ne derseniz; onların tek derdi seçimlerde daha fazla oy alabilmek.
Buradan yola çıkarak halkların, sadece bizde değil tüm ülkelerde balık hafızasına sahip olduğunu söyleyebiliriz, herhalde. Aksi takdirde halkların, politikacıların kısa vadede ağızlarına bir parmak bal sürerken, kendileri ve çocuklarının geleceğini aslında zora attıklarını, eninde sonunda görüp bu tür davranan politikacıları cezalandırmaları gerekirdi, öyle değil mi?
Yunanistan ve Fransa seçimlerinde yaşananlar, hafta sonu bir araya gelen dünya liderlerinin, belli ki en büyük kabusu olmuş. Obama başta, herkes yakında yapılacak seçimleri düşünüp ekonomik gerçekleri rahatça feda edebiliyorlar.

ENFLASYONİST DÖNEM GELİYOR

Alınan bu kararların, en azından liderlerin seçimleri tamamlanana kadar, genişlemeci politikalara devam edilip, halkı rahat ettirme ve buna bağlı oy maksimizasyonu sağlama amacı taşıdığı çok açık. Bu arada olan, sürekli olarak Avrupa’yı finanse eden, halkı artık bundan bıkan, Almanya Şansölyesi Merkel’e olabilir.Yani herkesin işine gelen genişleme Merkel’e seçim kaybettirebilir.
Uygulanan bu politikaların sonucu ise açık; enflasyonist bir dönem gelecek. Enflasyonun piyasa fiyatlarının ve gelir dağılımının bozulmasına yol açtığı açık. Yani ülke ekonomilerinin uzun dönemli çıkarlarını tehlikeye attığı ortada. Buna rağmen “o dönem geldiğinde bakarız” diyerek, enflasyonist politikalara devam edeceği anlaşılıyor. Enflasyonun acısını ağır yaşayan Almanya, bunun anlamını biliyor ama belli ki diğerlerinin bunu yaşamaları gerekecek.
Sürekli para basarak piyasayı paraya boğmak yerine, eğer liderler halklarına güven verebilselerdi, krizi iyi yönettikleri gösterebilselerdi, bence fatura bu kadar büyümezdi. Tüketiciler yani halk, hala ilerisini göremediği, liderlerin piyasa oyuncusu gibi “bir gün öyle, diğer gün şöyle” karar aldıklarını gördükleri için güvenemiyor, harcamaya başlayamıyor.
Halbuki halk önünü görebilse beklenen ekonomik canlanma başlayabilirdi.
İşin kötüsü sadece bu liderlerin gelişmiş ülkeleri değil, sonunda hepimiz, tüm dünya halkları bu yanlış kararların faturasını ödemek zorunda kalacağız.