Bir arkadaşımızı ve meslektaşımızı kaybettik

Etrafımız iktisatçılarla dolu. Elinizi sallasanız ellisine çarpar. Ama, Emin farklıydı. Onun genç yaşta bizleri bırakması hepimiz için bir kayıp oldu.

Emin’i yirmi yıla yakın bir süredir tanırım. Eğitimini bitirdikten sonra Merkez Bankası’nın araştırma ekibine katıldı. O ve onun gibiler sayesinde araştırma ekibi para politikasının şekillenmesinde giderek ağırlığı olan bir grup oldu. 1990’ların başında uygulanan para politikasına en acımasız eleştirileri yapan Emin oldu. Belki de, o sayede Emin’in profesyonel gelişmesini daha iyi takip ettim. Eleştirileri beni hep daha fazla düşünmeye, analizlerimi daha da derinleştirmeye itti.

1990’ların ortasında o da İstanbul’a geldi. Ayda bir, bazen iki kez bir araya gelip Türkiye ve dünya ekonomilerini tartışmaya başladık. Daha sonra, o grup Mahfi Eğilmez’in bazen yazılarında söz ettiği G-7 adını aldı. Yıllarca, hem İstanbul’un çeşitli lokantalarını tanıma olanağımız oldu, hem de kaliteli bir grup insanla ekonomi tartıştık. Emin G-7’yi oluşturan ilk yedi kişiden biriydi.

Emin en son TEB’de çalışıyordu. Akşam üstü çıkan ekonomik verileri yorumlayıp raporu hazır edebilmek için bazen bizim yemekleri kaçırmaya başlamıştı. İki-üç kez üst üste bize katılamadığında "G-7’den atılırsın" diye tehdit ederdik. Yaptığımız şakaydı, ama bulunamadığı zamanlar aranan biri olduğu da kesindi.

Artık Emin’in raporlarından mahrum kalacağız. Kıyıda, köşede kalmış önemsiz gibi görünen bazı ekonomik gelişmelerin aslında ileride ne denli önemli sonuçları olabileceğini bize gösteren olmayacak. Bizlerin abarttığı bazı gelişmelerin ise aslında önemli olmayabileceğini de bizle tartışacak yanımızda biri olmayacak.

Emin tartışmalarında sertti. En son söylenecek şeyleri bazen en önce söylerdi. Ama, her zaman ciddiydi. Dürüsttü, analizleri verilere dayanırdı. Titizdi, araştırıcıydı. Her şeyden önemlisi, eleştirilerinde kötü niyetli değildi.

Çok erken bizleri bıraktı. Türkiye iyi bir iktisatçısını kaybetti.

Allah rahmet eylesin.