Nükleer pazarlık kapıda

1) Uranyum zenginleştirme: Bu işlemi sadece BM Güvenlik Konseyi’nin 5 daimi üyesi, ABD, Rusya, Almanya, Fransa ve Çin uyguluyor. (Dönüştürme teknolojisini Çin’in Pakistan’a, ABD’nin de Hindistan ve İsrail’e gizlice aktardığı herkesin bildiği sır sayılıyor.)

2) Nükleer yakıt satın alma: Nükleer enerji elde etmek isteyen ülkeler, bu güce sahip ülkelerden yakıt temin edebiliyor. Tıpkı İran’ın Rusya’dan sağladığı gibi.

Anlayacağınız, birinci yolu kullananlar hem enerji hem de nükleer silah sahibi.

Diğerleri sadece nükleer enerji ile yetinmek zorunda kalıyor.

Türkiye’nin nükleer ihalesi bu yüzden dünyanın ilgi odağı haline geldi.

Ankara tıpkı komşumuz İran gibi "santral kuruyoruz" diyerek nükleer güç sahibi olmayı mı deneyecek? Yoksa nükleer enerji eşiğini aşmayacak mı?

Aslında bu sorunun tartışılması hiç ayıp değil.

Zaten Başbakan’ın İran’ın nükleer krizi sırasında ortaya koyduğu ölçü de belli: Kitle imha silahı üretenler, başkalarını üretmeye çalışmakla suçlayamaz!

Diyelim ki Türkiye nükleer güç olma hevesini şimdilik erteledi.

Asıl nükleer pazarlık işte o zaman başlayacak.

Türkiye nükleer yakıtını nereden sağlayacak?

Rusya’dan mı, ABD’den mi, İngiltere veya Hollanda’dan mı, yoksa Fransa’dan mı?

Fransa şansını kaybetti gibi, Hollanda’ya da güvenmek zor, kalıyor geriye üç kapı.

Bakalım Türkiye milyar dolarlık pastayı kime ikram edecek?

Yoksa kendi uranyum zenginleştirme merkezini kurmayı mı deneyecek?

Zaman gösterecek!

Uykusuz gecenin izleri

UYKUSUZ harekát gecesinin ardından öğle saatlerinde Orgeneral Yaşar Büyükanıt’a ulaştım. Sadece birkaç soru yöneltmeme izin verdi, askeri operasyon konusunda ayrıntıya girmedi. "Çok güzel bir harekát yapıldı. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin son zamanlardaki en kapsamlı operasyonu oldu" demekle yetindi. Israr edince, "Uzun vadeli planlama" ifadesini kullandı, operasyonların süreceği imasında bulundu, o kadar. (Anlaşılan Mehmet Ali Birand çok daha şanslıydı!)

Büyükanıt’la telefon görüşmemizin hemen ardından Başbakan’ı canlı yayında izledim.

Gözaltı torbaları daha bir belirgindi, yüzünden yorgunluk akıyordu.

Yakın kurmaylarından birisini aradım, "O da mı sabahladı?" sorusunu yönelttim.

Önce yanıt vermek istemedi, ardından şu kadarını söyledi:

- Başbakan bu operasyonu planlama aşamasından itibaren anı anına izledi.

Anlaşılan o gece sadece Genelkurmay’ın ışıkları yanık kalmadı.

Zaten normali de bu.