ANKARA BU basit gerçeği hatırlatınca Türklüğe hakaret etmiş oluyor muyum sizce?
Çünkü "Hepimiz Ermeniyiz" diyenler fiyakalı sözcükle "empati" sergiliyor.
Yani kendisini Hrant Dink’in yerine koymayı deniyor, dayanışma gösteriyor.
Eskiden bu millet zulüm görenin, ezilenin, mağdurun yanında yer alırdı.
Ama anlaşılan devir değişti.
Artık kimse kendi etnik/dini kimliğinden başkasını tanımıyor. (Zaten bana sorarsanız, "Hepimiz Ermeniyiz" sloganının tek sakıncası bu yekpare ruh halini çağrıştırması.)
* * *
Herkes sadece kendisini haklı görüyor.
Demokrasiyi kendisine yetecek kadar istiyor, başkasıyla paylaşmıyor.
Bu isterik ruh hali bir de ne zaman hákimdi topluma biliyor musunuz?
Benzetmek gibi olmasın ama 12 Eylül öncesinde.
Darbeciler uzlaşmayı Anayasa’ya koymayı denedi:
Yürütme erki Cumhurbaşkanı ile Başbakan (hükümet) arasında paylaşıldı.
Ama 17 Mayıs günü bu model muhtemelen değişecek.
Cumhurbaşkanı, Meclis Başkanı ve Başbakan aynı partiden olacak.
Bu emir-komuta zinciriyle 12 Eylül öncesine dönülecek.
Sizce siyasi tansiyonun düşmesine imkan/ihtimal var mı?
* * *
Çankaya savaşını genel seçim süreci takip edecek.
Peki seçimde ne tartışacağız, neyi oylayacağız, hiç düşündünüz mü?