ABD gezisinin kenar süsleri

Tayyip Erdoğan bu gezide üç günü ailesi ve torununa ayırdı, 30’a yakın dünya lideriyle görüştü, iç siyasete hemen hiç girmedi. Yoğun tempo hatta koşturmayla geçen bu 10 günde çoğu haberin kenar süsü eksik kaldı. İzninizle bazılarını aktaralım.

Torun ziyareti cepten

BaŞbakan’ın Washington’da oğlu Bilal’le buluşmaya ANA uçağıyla gitmesi eleştirildi. Oysa Başbakan torun görmeye gitmese bile resmi uçağı ABD başkentine geçmesi zorunluydu. Çünkü güvenlik açısından ANA uçağının New York’ta değil Washington DC’deki askeri üste parkı kuraldı. Başbakan zaten Washington’a gidecek olan uçakla yola devam etti. Torunuyla geçirdiği üç günün konaklama ve diğer giderleri de bütçe ve örtülü ödenekten karşılanmadı, Erdoğan cebinden ödedi.

Ada’dan gelen tatilci

Tayyİp Erdoğan’ın BM’deki ikili temasları arasında St. Vincent Grenadines isimli ada devletinin başbakanı da yer aldı. Bağımsızlığını elde edeli daha 30 yıl bile olmamış 120 bin nüfuslu bu ülkenin BM oylamalarında Karayipler’deki beş komşusunun tercihini de etkilediği biliniyor. BM Güvenlik Konseyi’nde koltuk hedefleyen Türkiye’nin ada devlete ilgisi bu yüzden. Ayrıca Erdoğan’la görüşen Başbakan Ralph Gonsalves’in temmuz ayında tatile Türkiye’ye geldiği de ortaya çıktı.

Terör muhatabı çıkmadı

BaŞbakan’ın gezisi sürerken Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral İlker Başbuğ ABD’ye dönük ağır eleştirilerde bulundu. Başbakan bu açıklamaya ilişkin bizzat değerlendirmede bulunmadı. Ama her zamanki gibi bir resim bin söze bedeldi: Erdoğan ile birlikte Washington’a gelen Terörle Mücadele Temsilcisi Rafet Akgünay günlerce muhatap bulamadı. Akgünay’ın mevkidaşı ABD özel temsilcisi General Ralston’un Washington’dan ayrılma takvimi de dikkatlerden kaçmadı.

Rötar eziyeti görün

Türkİye’deki havaalanlarındaki gecikmelerden şikáyet edenler New York JFK’yi görsün. BM toplantısı gibi uluslararası hava trafiğinin iyice sıkıştığı günlerde rötar ve uçakta bekleme süresi saatleri bulabiliyor. Çünkü JFK’ye saatte en iyimser tahminle 44 uçak inmesi gerekiyor. Ama tarifeli seferlere göre bu sayı 57’ye kadar çıkabiliyor. Ne yönetimin sözü geçiyor, ne de havayolu şirketleri tarifelerini elden geçiriyor, olan yolculara oluyor.