Paylaş
Kasımda, doğum günüm yeni geçmiş, yaş haneme yeni bir numara eklenmiş olduğu sırada Panettone sahneye çıkıp “bu sene de bitti” diyor.
Milano’ya özgü, bir mayalama hatası sonucu ortaya çıktığı rivayet edilen Panettone, yani koca ekmek, içinde portakal kabuğu şekerlemesi ve kuş üzümü olan heybetli bir tatlı.
Milanolu olduğu için bol tereyağı kaçınılmazı.
İyisinden, ciddi bir pasta şefinin elinden çıkmış bir Panettone alacaksanız, yılın sonun geldiğini hatırlayıp rezervasyon yapmanız, kilosuna en az 38 Euro vermeyi göze almanız gerekiyor.
Fiyatının içinde o kıymetli mayanın her gün bakılmasının maliyeti de var.
Yılda bir kez aldığınız bir ürün için birileri yıl boyunca çalışıyor.
Yılın bir günü evinize gelen Panettone için bir yıldır emek veriliyor.
Yılın sadece belli bir döneminde ulaşılabilir olması da bu tatlının değerini artıyor.
Lezzetinin yanı sıra harika bir pazarlama örneği panettone.
Yıl boyunca raflarda olsa, en iyi pastane bile içinde hiçbir lüks malzeme bulunmayan bir ürünü bu fiyatlara satamazdı.
Geleneğe göre yapılmış, gözeneklerinin boyutları, dağılımı doğru, nem oranı kıvamında, buram buram kaliteli tereyağı kokan, meyve şekerlemeleri mükemmel, kuş üzümünün yumuşatılması kararında yapılmış, mayalanması, fırından çıktıktan sonra baş aşağı bekletilme aşaması atlanmamış, şekeri abartılmamış bir panettone bütün yıl beklemeye değer.
İki sene önce Gambero Rosso’nun her sene düzenlediği “yılın en iyi panettonesi” sıralamasında jüri olduğumda ülkenin en iyi işlerini tadacak olmak heyecanlandırmıştı beni.
Roma’da da yaşasam da kendimi biraz Milanolu sayıyorum.
Giulietta ve Ruggero hayattayken Noeller Milano’da geçerdi.
Mahallemiz Greco’nun en iyi pastanesi Martesana’dan alınırdı Noel panettone’si.
Mahalle içinde bir pastane Martesana.
Artık Noeller Milano’da değil Roma’da geçiyor.
Değişmeyen her yıl kendimize hediye ettiğimiz iki panettone.
Biri mutlaka Basilicata bölgesinden, geleneğinde olmadığı halde ülkenin en iyi Panettone’sini yapan Tiri imzalı, diğeri de o sene canımız kimi istediyse... Yeni kitabın çekimlerinin heyecanı, yorgunluğu, yılın bittiği işaretlerini kaçırmama neden oldu.
Zamanında sipariş edemediğim için Tiri tükenmişti.
Geçen sene de artık İtalya çapında dağıtım yapan Martesana’yı, bu gelişmeden son anda haberdar olduğum için kaçırmıştık.
Bu sene Martesana’yı yakaladık.
İkinci Panettone olarak da her sene İtalya’nın ilk üçüne giren, pazar kahvaltılarımızın vazgeçilmez pastanesi Grue’den alındı.
Dayanamayarak Noel’den önce yedik.
Panettone benim için yıl sonu demek.
Bir gün için bir yıl çalışmak demek.
Yılın bir günü mükemmeliyeti beklemek demek.
Her sene biraz daha kısalıyormuş gibi hızlıca geçerken, kulağımda Seneca’nın “İyi yaşanırsa hayat yeterince uzundur” sözleri geliyor.
Yarı yarıya sükutu hayal potansiyeli taşıyan mükemmeliyet beklentisi üzerine düşüneceğim bu sene.
Yeni yılda kendime verdiğim ödev bu.
Yeterince uzun bir yeni diliyorum herkese, hepimize.
Paylaş