Yunanistan’a tavsiye: Adaları satmayın, özelleştirin

Toplam milli geliri 2009 yılında 340 milyar dolar. Her ülkenin milli geliri kendi para birimiyle ölçülür. Yunanistan’ın ulusal parası Euro’dur. Milli geliri Euro ile ölçülür. Uluslararası karşılaştırmalarda kullanılmak üzere dolara tercüme edilir. Bu tercümede Dolar/Euro kurundaki oynamalar sonucu etkiler. Kişi başına yıllık milli geliri 30 bin 500 dolar. Yani ortalama bir Yunanlı, ortalama bir Türk’ten 3.5 kat daha zengindir. Bu Türklerin Yunanlılar için üzülmesi biraz tuhaftır.

* * *�

Yunan devletinin toplam borcu, 450 milyar dolar; Yunanistan denilen ülkenin dış borcu ise 560 milyar dolardır. Bu borcun 400 milyar doları devlet borcudur. Demek ki; Yunanistan, kamu açıklarının çoğunu yurt dışından borçlanarak kapamıştır. Yunanistan’ın veya “cari açık” vererek sefa süren herhangi bir ülkenin esas derdi kamu borcunun büyüklüğü değil, paranın dışarıdan gelmiş olmasıdır. Yunanistan’ın kamu borçlarının milli gelirine oranı 2010’da yüzde 120’yi, bütçe açığının milli gelire oranı yüzde 12’yi geçecektir. Yabancılar, Yunanistan’a daha fazla borç vermek istemediği için, Yunanistan tıkanmıştır. Bu yüzden hükümet halkına acı ilacı içirtecektir.

* * *

Borca batık şirketlerin bilançoları yeniden yapılandırırken başvurulan kalıcı çözüm “borç varlık takasıdır”. Yani şirketin varlıkları, borçlarıyla trampa edilir. Bu suretle borçlar küçülür. Şimdi aynı yöntem bir ülke olan Yunanistan için önerilmektedir. Gelen haberlerden Yunan hükümetinin bu teklifi kabul ettiği anlaşılıyor. Yunanistan, eşsiz Yunan adalarının kamu mülkiyetinde olan arazilerini “yabancılara” satmak ve elde ettiği parayla kamunun “dış” borcunu azaltmak üzere harekete geçmiş. Ünlü Mikanos adasının üçte biri ve daha birçok adanın kamuya ait arazileri satışa çıkmış. Rus ve Çinli zenginler almaya talipmiş. Yunan Ada Arazileri yöneticisi Makis Perdikaris, “Çok üzgünüm. Yunan halkına ait toprakları yabancılara satmak son çareydi. Ama ekonomiyi düzeltmek için buna mecbur kaldık” demiş.

* * *

Makis Bey kardeşim,

Tikani kalayasiyi? Beni sorarsan, kalâ, kalâ. Hiç üzülme. Ben sana bizdeki “şeriata (hukuka) uygun hileyi” anlatayım, sen de ona göre hareket et. Ne de olsa hepimiz Osmanlıyız. Fazla dürüst olma. Biraz pratik ol. Kimseye adaları satışa çıkardık deme. Özelleştiriyoruz de. İhaleye öyle çık ki; para dışarıdan döviz olarak gelsin. O zaman halka ait toprakları yabancılara satmış olmazsın. İstersen 99 yıllığına kirala. O, daha da iyi olur. 99 yıl sonra kim öle kim kala.

Mukaveleye “kira kontratı, tarafların mutabakatıyla uzatabilir veya kesin satışa dönüşebilir” diye de bir hüküm ekle. Unutmadan söyleyeyim. İmar izni konusunda “larj” ol. Alıcıları ürkütme. Paranın dini imanı yoktur. Parayı veren ister Müslüman, ister Budist, ister eski komünist olsun. Sen cebine girene bak. Karşı çıkanlarla alay et. Adamların adaları römorkörle çekip götürecek halleri yok ya, de.

Bu kıyağımı da unutma.

Son Söz: Hüllede çare tükenmez.