Barış, geldiysen üç defa vur

İktidara yürüdüğü günden itibaren AKP, Kürtlere “istediklerinizi vereceğiz, biraz sabırlı olun” mesajını vermiştir. Kürtler de bu mesajı almıştır. Neticede AKP, Güneydoğu’da etnik DTP dışındaki tüm siyasi partileri silip, süpürmüştür. Hükümet verdiği sözü yerine getirmek için uygun zaman bekledi. ABD’nin Irak’tan çekilme kararı ABD desteğini ve fırsatı getirdi. Tam bu noktada Kürt bağımsızlık (şimdilik özerklik) hareketinin tartışılmaz patronu Öcalan, inisiyatifi Başbakan’ın elinden aldı. Öcalan’ın emriyle dağdan inenler, Diyarbakır’a törenle girdiler. Mutluydular, gururluydular zaferin tadını doyasıya çıkardılar. Bundan sonra ne olacak? Açılım geri döndürülemez noktayı geçmiştir. Proje, mehter yürüyüşüyle “iki ileri-bir geri” sonuna kadar gidecektir. Hatta hareket, Öcalan olmasa bile kendi kendine hedefine ulaşacaktır.

*  *  *

Başbakan’ın Kürt açılımında inisiyatifi Öcalan’a kaptırmasının üç nedeni var.

1. Açılım, askeri başarısızlık üzerine inşa edilmiştir. Kuzey Irak’ta konuşlanmış PKK’ya karşı, Amerikan desteğiyle yapılan harekâtın sonuç sağlamaması ve PKK’nın gerçekleştirdiği Karakol baskınları bunun açık kanıtıdır.

2. Açılım, hükümetin, kendi silahlı kuvvetleriyle kavgalı olduğu bir ortamda yapılmıştır. Ergenekon denilen davalar silahlı kuvvetlerde savaşacak moral bırakmamıştır.

3. Açılımın propagandası “analar ağlamasın” teması üzerine kurulmuştur. Bu “analarımızın ağlamaması için, biz her şarta razıyız” demektir. Bu tema, Türklerin analarını ağlatan PKK’nın, yani Öcalan’ın elini kuvvetlendirmiştir.

*  *  *

Yapılan Kürt açılımı, demokratik değildir. Çünkü PKK’nın silahlarının gölgesi altında yapılmaktadır. PKK, istediklerimi almadan silah bırakmam, dağdan da inmem demektedir. Haklıdır. Çünkü zafer, bu yolla kazanılmıştır. Açılımın demokratik olması için sadece Güneydoğu’da yaşayan değil tüm Kürt’lerin özgür iradesinin ne olduğunun anlaşılması şarttır. Buna imkân kalmamıştır. Kaldı ki, bu ülkede yaşayan ve kendini “Türk” kabul edenlerin oylarının da hesaba katılması, açılımın demokratik olarak nitelendirilmesi için önemlidir. �

*  *  *

Bugünlerde Afganistan’da Amerikalı askerler beşer, beşer ölüyor. ABD’nin, 2009 Nobel Barış Ödülü sahibi Başkanı Obama’nın Savunma ve Dışişleri bakanları, Afganistan’a 40.000 asker daha yollamaya hazırlanıyor. Savunma Bakanı, bu savaşı kazanmak stratejik hedefimizdir; yoksa Pakistan çöker diyor. Acaba Amerikan devlet adamları, Amerikan askerlerini hiç mi düşünmez, yoksa bu conilerin anaları hiç mi ağlamaz?

Son Söz: Davasına inanmayan, mücadeleyi sürdüremez.