Mahallenin yeni çocukları

Genç arkadaşlara çok şey ifade etmeyebilir ancak ergenlik dönemi 80’lere tekabül edenlerin gözlerini alamayacağı bir program.

Ben diyeyim Kajagoogoo (Merak edenler için: Vaktiyle Limahl’ı gruptan fena kışkışlamışlar; adam çok küskün çoook... Her şeye rağmen, biraz kısalmış olsa da saç modeli aynı gibi. İstikrar diye buna derim.), siz deyin Frankie Goes to Hollywood; ben diyeyim Berlin, siz deyin ACDC...

Enteresan bir program... Genellikle 80’li yıllarda ortalığı birbirine katmış grupların ‘bir zamanlar kartal’ olan elemanlarını, göbek salmış, cildi kırışmış, saçları ağarmış háliyle görüyorsunuz.

Üstelik bir kısmının, hatta pek çoğunun, bu hálleriyle, o eski rüküşlükleriyle kıyaslanınca daha seksi olduğunu, olabildiğini düşünüyorsunuz.

Zamanın o korkunç- moda tarzıyla sahnede her türlü çılgınlığı yapan, seksapel konuşturan kadınların/adamların, çoluklu çombalaklı yeni düzenlerinin nasıl farklı olduğuna şaşıyorsunuz.

Kimisi bilgisayar pazarlıyor, kimisi bar işletiyor...

Bir araya gelmeyi kabul eden elemanların, buluşma yerine geldiklerindeki o çocuksu heyecanı, yüzlerinden okunuyor.

Ve hemen hepsi aynı şeyi söylüyor: Müzik grubu, evlilik müessesesi gibidir. Boşanma faslı pistir, kırıcıdır, yıkıcıdır...

İsabetli teşbih...

Geçen gün, şu vahim boy-band akımını gazlayan en önemli gruplardan New Kids on the Block’ı bir araya getirmeye çalıştılar. Ve kimleri, kimleri toparlamaya muvaffak oldukları hálde, bu kez başaramadılar.

Ben gittim, hadisenin ‘New Kids on the Block’ın bu programda ne işi olabilir yahu? Bunlar daha dünkü çocuk değil mi?’ kısmına takıldım.

Elemanlar ünlü olduklarında zaten ergen oldukları için bizim yaşlarımızdalar malûm. En büyükleri 68’li... En küçükleri benle yaşıt; 72’li...

Sonra düşününce, bunların üzerine Backstreet Boys’lar, N’Sync’ler geldi de geçti bile hakikaten...

Grubun dağılmasının üzerinden neredeyse 20 yıl geçmiş.. Yazıyla, yirmi sene!

Yani ‘Bloğun (mahallenin) Yeni Çocukları’, BİRAZ eskidi...

Geçen gün bir muhabbette ‘yeni jenerasyonun hálleri’ üzerine lafladığım, olgunluğuna hayran kaldığım kadının 84’lü olduğunu öğrendiğimde dibim düşmüştü.

Bizim kuşakta kesin bir defo söz konusu. Böyle gireceğiz mezara... Yetişkinliğimizin idrakına varamaya varamaya...

Bu yüzden olsa gerek, meslek sahibi, saçına aklar düşmüş insanlar olduğumuz hálde illa ki afacan muamelesi görmemiz hemen herkesten...

Tevekkeli...