Şu aralar mezun olurken…

Cansel, meslek lisesinden yeni mezun olacak, Mustafa da Çukurova Üniversitesi Tekstil Mühendisliğinden.

Ben liseden mezun olurken kendimi fena tuhaf hissetmiştim. Üniversite sonuçlarını bekliyorsun, hayatının nasıl şekilleneceğini bilmiyorsun. “Yerleştirildin mi, kaldın mı ne yaptın! Üniversite sınavına yeniden hazırlanmayacaksan ne iş yapacaksın?” Lise bitişindeki kaygılar bana göre üniversite kaygısından beter.

Cansel ve Mustafa ile de lise ve üniversite mezuniyeti hakkında konuştuk. Hangi mezuniyet mesela daha kaygılı?

Cansel Koçak “Ben kendimi şuanda emekli gibi hissediyorum” dedi, bence çok da güzel özetledi, benim hissettiğim o tuhaflık işte tam da buydu. Ne öğrencisin, ne işsiz. Araf gibi bir şey…

Ama taze mezunlar korkmayın, sonra her şey yolunu buluyor : )

Cansel Koçak, biraz kendinden bahseder misin?

1997 Adana doğumluyum. Seyhan Anadolu Sağlık Meslek Lisesi 'Tıbbi Sekreterlik' bölümünden haftaya mezun oluyorum.

Liseye geçince yürek hop hop olur. Sen neler hissettin?

Gerçekten öyleydi ben de çok heyecanlanmıştım çünkü hedefim olan okulu kazanmıştım. Yeni okul, yeni arkadaşlar, yeni bir düzen heyecanlandırmış ve mutlu etmişti. (Gülüyor)

Lise bitimi, üniversite bekleyişi çok tuhaf bir geçiş evresidir. Yani en azından ben o bekleme sürecinde öyle hissediyordum. Sen nasıl hissediyorsun peki?

Evet, geçiş evresindeyim. Sanırım biraz zor ve stresli bir dönem geçiriyorum...

Tam adlandıracak olursan, bu hissin adı ne olur?

Hayatın ciddiyetini yeni yeni yeni fark ediyorum.

Peki, ne zaman lise hayatı gerginleşmeye başlıyor?

Lise 4. Sınıfta! Üniversite sınav stresi devreye giriyor.

Sağlık meslek Lisesi’nde okuyorsun. Ailenin isteği doğrultusunda mı yoksa tamamen kişisel tercihin mi?

Kendi hedefimdi, Sağlık Meslek lisesini kazanmak. Ailem, benim emeklerimin olduğunu, kendi hayatıma kendimin karar vermesi gerektiğini söyledi. Ben de hep kararımın arkasında durdum, onların da desteğiyle eğitim hayatıma devam ettim.

Bir liseli ne zaman kaygılar yasamaya başlıyor? Ya da yasıyor mu?

Tabii ki yaşıyor ve bu 4. sınıfta başlıyor. Gelecek kaygısı başlıyor, sınavlar, tercihler, yerleştirilme, yerleştirilememe, iş bulma kaygısı. Her şey bence lise mezuniyetiyle başlıyor.

Sohbet arasında “Kendimi emekli gibi hissediyorum” dedin, gerçekten böyle mi hissediyorsun?

Gerçekten de öyle hissediyorum! (Gülüyor) Ben 3 yıl boyunca sınıf başkanıydım, bir nevi öğretmen vekilisiniz. Bakınca kolay gibi görünüyor ama değil, e şimdi bir de bu yanı var yoğun geçiyor, dersler, sınavlar. Yoğunluk birden bitiyor mezuniyetle beraber emekli oldum.

Lise hayatında “Keşke şu sistem şöyle olsaydı” dediğin ne var?

Keşke Sağlık Meslek Liselerinden mezun olan Tıbbi Sekreterlere diğer Meslek liselerine göre sınavsız geçişlerde başka bölümler de seçme hakkı sunulsaydı mesela.

Okuduğun bölümü nasıl tanımlarsın?

Biz hayata daha çabuk atılıyoruz. 4 yıl boyunca kültür ve meslek derslerimizin yanı sıra insanlara hizmet etmeyi, merhametli olmayı ve insanların sağlığı için elimizden gelenin fazlasını yapmayı öğreniyoruz. Liseden mezun olduktan sonra 2 yıllık Sağlık Meslek Yüksek Okullarındaki bölümlere geçiş hakkımız var. Biz diğer liselere göre daha çabuk işe başlıyoruz. (Gülüyor)

Mustafa Sevimli

Mustafa Sevimli, seni tanıyalım. Kimsin?

1991 Adana doğumluyum. Çukurova Üniversitesi Tekstil Mühendisliği öğrencisiyim.

Üniversiteyi ilk kazandın, eline kâğıt geldi. Neler hissettin?

Çok sevindim ama ne olduğunu bilmiyordum, gidince gördüm. (Gülüyor) Ama hiçbir şey anlatıldığı gibi değil, hiçbir şey farklı filan değil, öyle bekliyordum ben

Üniversiteli olunca “Tamam her şey bitti, artık rahat hayat başladı” diye düşünülür, sen de bunu dedin mi?

Her şey bitti dediğim an sadece kazandığım gündü ama sadece o gün! (Gülüyor)

Peki ne zaman “Rahat hayat” olmadığı anlaşılıyor?

Galiba başlayınca.

Okuduğun bölüm ailenin yoksa senin tercihin miydi?

Kendi isteğimle seçtiğim bir bölüm çünkü sabah 8 akşam 5 çalışmak bana göre sıkıcı. Lisede filan sorsanız kimse böyle bir işte çalışmak istemez ama mezuniyetten %90’nı üniversite mezuniyetinden sonra KPSS derdine düşer.

Bir üniversiteli ne zaman kaygılarla baş başa kalıyor?

Bunun göreceli olduğunu düşünüyorum, hayatı boyunca zorluklarla büyüyen birisi bunu kısa sürede fark edip, buna göre yaşadığı ve davrandığı için çok büyük tepkiler vermiyor. Zaten üzerinde bir yük olduğunu biliyor. Ama bu sorumluluğu bilmeyenler 3. sınıf sonunda telaşa düşüyor.

Mesela senin şuanda en büyük kaygın ne?

Tabii ki de sağlık!!!

Üniversite hayatında “Keşke şu sistem şöyle olsaydı” dediğin ne var?

Bence üniversitede devam zorunluluğu gibi bir şeyin olmasına gerek yok, zaten bir öğrenci derse gelmeyip başarılı oluyorsa devamsızlığa gerek var mı?

Lisedeki dostluklar mı? Üniversitedeki dostluklar mı?

Tabii ki de lise mezuniyeti çünkü lisedeki arkadaşlıklar da hiç bir beklenti ve çıkar yoktu.

Lise biterken kendini tuhaf hissetmedin mi?

Herkes aynı duyguları yaşamayabilir. (Gülüyor)

Liseden mezun olacak ve tercih yapacak öğrenciler için ne gibi önerilerin olur?

Sadece ve sadece mutlu olacakları bölümü seçmeliler, iş kaygısına göre tercih yapmamalılar. Mesleğinizi severseniz, kimsenin sizi geçeceğini düşünmüyorum.

Çoğu öğrenci hayal kırıklığı diyor, peki sence beklentiler neler?

Bilmiyorum ama üniversite gözde çok büyültülüyor, nasıl bir psikoloji bilinmez. Başlayınca da ne yapsa o beklentiyi karşılayamıyor sonra da hayal kırıklığı yaşıyor.