Tanıdığım edebiyatçı semtleri/evleri

Yalnız büyük kentler değil, semtler de edebiyatçılarla anılıyor. Benim için Ankara, ‘Türk Dil Kurumu’ kurultaylarına gittiğimde tanıdığım dostlarımdan ibaretti. Başta Cahit Külebi, Mustafa Şerif Onaran.

İzmir denilince elbette Halikarnas Balıkçısı. İstanbul’da yaşadığım için bu kentte dost sayısı çoktur.

Florya, Şenlikköy, daha sonra Soğuksu yazlık yerlerdi. Geçenlerde Ateş Yalazan’ın köşesinde o dönemin yazlıklarını okudum. İstanbul dışında yazlıkların ortaya çıkmasını anımsadım.

Gülsüm Cengiz’in Önsöz’ünden satırlar:

“Küçükçekmece geçmişten günümüze, ilçede yaşasın yaşamasın edebiyatçıların ilgisini çekmiştir. Küçükçekmece’de, mahallelerinde ya da Bakırköy ilçesine bağlı olmakla birlikte Küçükçekmece’nin Menekşe’ye sınır komşusu olan Basınköy’de de ülkemiz edebiyatının önde gelen şair ve yazarları belli bir süre de olsa yaşadılar ya da kiminin yolu buradan geçti.

Yolu Küçükçekmece’den geçen edebiyatçılar arkalarında iz bıraktılar. Kimi doğrudan buradaki kendi yaşamından kaynaklanan romanlar, şiirler yazdı; kendisiyle birlikte semt insanının yaşadıklarına, döneme ve çevreye tanıklık etti. Kiminin yapıtlarına dolaylı olarak yansıdı, kimi de yapıtlarında adından söz etti. Bu kitaptaki ilgili bölümlerde, araştırmalarımız sonucunda ulaşabildiğimiz bilgi, tanıklık, anı vb. anlatımların yanı sıra şiir, öykü, roman alıntılarına ve fotoğraflara da yer verilmiştir.”

Tanıdıklarıma anılarımdan not düşeceğim.

Bir Uzun Yol Yürüyüşçüsü: Mehmet Âkif Ersoy

Menekşe Yamaçlarında Bir Edebiyat Sofrası: Yusuf Ahıskalı

Trabzon’dan Menekşe’ye Umudun Peşinde: Hasan İzzettin Dinamo

Dinamo’yu Bâb-ı Âli’den tanıdım. ‘Kutsal İsyan’ kitabı geniş bir okur kitlesine ulaştı. Rahmetli Çetin Emeç’le edebiyatçı konuşmaları için bir liste yaptık, onun içinde Hasan İzzettin Dinamo da vardı. Evine gittim, uzun bir söyleşi yaptım, yayımlandı.

Soğuksu’dan Şiire ve Dünyaya Açılan Yol: Afşar Timuçin

Afşar Timuçin de gençlik arkadaşlarımdan biri. Edebiyatta sessiz sedasız, gösterişten kaçarak çok kaliteli ürünler verdi.

Yaşadığı Coğrafyaya Sevdalı Edebiyat Ustası: Yaşar Kemal

Yaşar Kemal’in Basınköy’deki evine çok gittim. Birçok söyleşiyi, görüşmeyi orada yaptım. Rahmetli eşi Tilda Kemal’le sohbetten de çok hoşlanırdım. Türkiye’nin dışında yabancı edebiyatı da izler, okurdu.

Yaşar Kemal’le de bahçede yürürdük, çünkü o yürürken düşünür, yaratırdı.

Ölünceye kadar da dostluğumuz sürdü. Ayşe Semiha Baban’la birlikte birçok Yaşar Kemal anmalarına birlikte katıldık.

İçindeki Çocuğu Yaşatan Bir Mizah Ustası: Mıstık

Nâzım Hikmet’le Ortak Kitap Yayımlayan Şair: İlhami Bekir

Refik Durbaş: Mektup Var İlhami Bekir’den

İyi bir şair olan İlhami Bekir’i tanımadım. Kitaptaki sayfasında Abidin Dino’nun çizdiği portresi var. Onun için Eray Canberk’in ve Refik Durbaş’ın çabaları övgüye değer.

‘At’ filminin senaryo yazarı Işıl Özgentürk, Ali Özgentürk’ün At filmini çektiği dönemde (1980) İlhami Bekir Tez’in Kadıköy’deki oteline gidip görüştüklerini anımsıyor.

Onu bir dörtlükle analım:

“Göğe elmalar atıyorum

Düşen yıldızlar tutuyorum

Eskiler alıyorum

Yeniler satıyorum”

Basınköy’deki Baba Evi: Orhan Kemal

Orhan Kemal’le çeşitli mekânlarda o kadar çok anım var ki. Bir kitap olacak kadar.

Menekşe’de Bir Solukluk Mutluluk: Enver Gökçe

Enver Gökçe’yi yakından, Ankara’da tanıdım.

Sedat Örsel’le birlikte çektiğimiz ‘Yaşayan Edebiyatçılar’ dizisi için Ankara’da Seyranbağları’ndaki huzurevinde çalıştık.

Şair Ali Ekber Ataş’ın hazırladığı ‘Doğumunun 100. Yılında Enver Gökçe’ye Armağan’ kitabına da önsöz yazdım.

Dersliği Olmayan Okulun Şair Öğretmeni: Eray Canberk

Pertevniyal Lisesi’nden tanıdığım iyi bir şair, çevirmen.

Mardin’den Menekşe İstasyonu’na Yaşam Savunmasının Tanığı: Ömer Açık