BAŞBAKAN Recep Tayyip Erdoğan’ın başı şiirle yine dertte. Bu kez okuduğu şiirin anlamının değil, hafızasının azizliğine uğradı.
Fazıl Hüsnü Dağlarca’yı anmak için okuduğu Sanat şiiri Faruk Nafiz Çamlıbel’e aitti.
Bu gazeteler için kuşkusuz bir haberdir. İşin o yanını tartışmak istemem. Ama bu haberin birinci sayfaya çıkartılmasının abartı olduğunu düşünüyorum.
Keşke bir politikacının bütün hatası ezberindeki şiirlerin şairlerini karıştırmakla sınırlı kalsa.
Bülent Ecevit şairdi. Erdoğan’ın da iyi bir şiir okuru olduğu anlaşılıyor.
Ben, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın şiir okumaya devam etmesini tavsiye ediyorum.
Başbakan bu dileğimi halisane görmeyebilir, yahu benim başıma gelen belalar hep şiir yüzündendir, diyebilir. Olsun, şiir sevgisini söndürmesin.
Benim insanlara, siyasetçilere bakış açımı bilirsiniz, onları siyasal eğilimlerinden arındırarak, kültür alanına çekerek, edebiyat ölçütleriyle değerlendiririm.
Fazıl Hüsnü Dağlarca’yı seven, onun hakkında konuşan, onu anan herkese karşı bir sevgi oluşur.
Şimdi soruna iki açıdan bakmak gerekir.
Birincisi, Başbakan, Dağlarca’yı anmak istemiş, iyi de etmiş.
Faruk Nafiz Çamlıbel’le karıştırmış, bu da bir bellek yanılması, olağan görüyorum.
Gazetelerde bu kadar büyütülecek bir haber mi?
Bazı yayın yönetmenleri bunu birinci sayfaya koyduktan sonra, gereği yoktu kararına varmışlar.
* * *
SÖZ yanılmaktan, bellek oyunundan açılmışken Dağlarca ile ilgili bir olayı yazmalıyım.
Şiirle ilgilenen bir okur, Dağlarca’nın dizelerindeki kelimelerden de yararlanarak, onun üslubunda bir şiir yazar ve Yeditepe dergisine gönderir. Şiir basılır, hepimiz de onun şiiri diye okuruz. Şiirin ona ait olmadığını Dağlarca, bu benim şiirim değil, dediğinde anladık.
Sanırım Başbakan’ı belleği yanılttı ya da danışmanlarının, konuşmasını hazırlayanların kurbanı oldu.
Bir zamanlar internette iki dize dolaşıyordu:
Çare sizsiniz
Çaresizsiniz.
Bu dizelerin Behçet Necatigil’e ait olduğu yazılmıştı, Necatigil’i yeniden okudum, ailesine sordum, böyle dizeleri yoktu.
Sonra anlaşıldı ki, bu dizeler Met-Üst’e (Metin Üstündağ) aitti.
Ne yazık birine bir şiir sorsanız, hemen internete giriyor. Yazılı görmedikçe, hele şiir için internete güvenmeyin.
* * *
ŞİİR okumaya devam edin yerine acaba siz hiç şiir okumayın mı demeliydim, bakın şimdi kuşkular içinde kaldım.