Ozan Sağdıç’ın fotoğraf albümü

Şimdi de Ozan Sağdıç Albümü(*) yayımlandı. Kitabın başında, Merih Akoğul’un Ozan Sağdıç ya da Fotoğrafın Gizli Tarihi yazısı, onun fotoğraf dünyasındaki yerini eksiksiz bir şekilde ve etraflıca izah ederek saptıyor, böylece yazıyı okuduktan sonra onun fotoğraflarını bu yazıdan edindiğimiz bilgi eşliğinde seyrediyoruz/görüyoruz.

Merih Akoğul’un yazısından sonra, Ozan Sağdıç’la yapılan söyleşi de bize fotoğraflara bakış açısı zenginliği kazandırıyor. Bu tür müstakil albümler, yalnız bir sanatçıyı tanımamızı sağlamıyor, fotoğraf tarihimizin yazılışına da katkıda bulunuyor.

Hayattan enstantaneler diye tanımlayabileceğim fotoğraflarının yanı sıra, sanatçı, edebiyatçı fotoğrafları benim için Ozan Sağdıç’ı daha da önemli bir yere getiriyor.

Çekilen fotoğrafların altına mutlaka tarih konulmasını beklerim. Çünkü çekilen insanlar, o durum, o yılın objektife yansımasıdır. Bugünle karşılaştırdığımda, toplumsal tarih için veriler elde etmiş olurum. Albümde yer alan yurtiçinden ve dışından fotoğraflar, insanın birçok halini de gösteriyor.

1957’de çekilmiş bir PEN Kulüp toplantısında; Haldun Taner, Reşat Nuri Darago, Halide Edip Adıvar ciddi bir konu tartışıyorlar.

Kâmran Yüce, Orhon Murat Arıburnu, Sevgi Soysal, Nezihe Meriç, Aziz Nesin, İsmail Dümbüllü... diğer portrelerden birkaçı.

* * *

MERİH AKOĞUL’un yazısından bazı bölümleri alacağım yazıma. Hem Akoğul’un nitelikli yazısından örnekler göreceksiniz, hem de Ozan Sağdıç’ı daha yakından tanıyacaksınız.

Ne yapmıştır Ozan Sağdıç?

“Şiirden grafik tasarıma, resimden müziğe kadar birçok konu ilgi alanına girer Ozan Sağdıç’ın. Sağdıç, “Ben çektim oldu!” felsefesiyle hareket eden birçok fotoğrafçının aksine gerçek bir entelektüeldir. Sanatın ve yaşamın kendisi, fotoğraflarının var oluşundan daha önce gelir Ozan Sağdıç’ın. Bu yüzden o her şeyden önce iyi bir sanat izleyicisi olmuş, sanatını da bunun üzerine temellendirmiştir. Aynı zamanda birçok plak ve kitap kapağında da imzası vardır.”

Anadolu’yu algılayışı, gördüklerine yaklaşımı, üzerinde durulması gereken, hatta birçok yerde örnek alınması gereken bir sorumluluğu simgeliyor. Akoğul, bu özelliğini de vurguluyor: “Sağdıç, ne Anadolu’yu gereğinden fazla destansılaştırmış, ne resimselliğin “kitsch”liğinde boğmuş, ne de bozkırın çizgilerle derinleştirdiği yüzleri, abartılı bir antropolojik bakışla saptamıştır. Yaptığı, akıp giden zamanın içinde kişi, mekân ve olay birlikteliğini en hassas biçimde filminin üzerine aktarmak olmuştur.”

60 yıllık fotoğraf serüveninde, birçok başlangıcı çekmiştir...

“Ozan Sağdıç fotoğrafımızın hem merkezdeki efendisi, hem de uçbeyidir. Ozan Sağdıç, fotoğraflarının en önemli özelliği, fotoğrafın zamanla olan bağıntısını kaybetmeden, saptanmış görüntüleri bir üst kategoriye yepyeni bir plastik anlayışla taşıyabilmesindedir. Anları reddetmeden ve tesadüflere arkasını dönmeden fotoğraf için fazla denenmemiş bir kör alanı fotoğrafın kullanımına açmıştır Sağdıç.”

* * *

ALBÜMÜN sonunda, fotoğraflarla özgeçmişi, başlıca sergileri, kitapları, ödülleri, etkinlikleri yer alıyor.
(*) Ozan Sağdıç, Fotoğraf Sanatçıları Dizisi, Eczacıbaşı.