Mozart’ın Requiem’inde bir korsan kemençe

NEW YORK’taki Mostly Mozart adlı festivalde, Mozart’ın Requiem’inin icrasında; sitar ve İran kemençesi çalan iki kişilik Gazal topluluğu da çalacakmış.Anne Midget’in ‘Mozart dünya müziği ile buluşuyor’ yazısını (International Herald Tribune, Çarşamba, Ağustos 2004, s.9) okuyunca ne düşüneceğimi bilemedim.Çünkü festival yöneticilerinden biri bir açıklamada bulunsa, ben de fikir yürütebilirdim.Jane Moss adındaki festival yetkilisi, sonuç hakkında şöyle demiş: ‘Kimse bir şey bilmiyor.’Ama korktuklarını da itiraftan çekinmiyorlar, ya ikisi birbirini reddederse, diye.Yöneticilerden Langre, 27 Ağustos konseri için daha şimdiden gerekçe üretmeye başlamış bile:‘Değişik kültürlerden, değişik ufuklardan, değişik tatlar getirecek.’ Sitarcı Shujaat Husain Khan ile kemençeci Kayhan Kalor birlikte albüm yapmışlar. Bir de tabla çalan Sandeep Das var.* * *DÜNYA müziği kavramından da artık bıktım. Bozmanın, karıştırmanın, yozlaştırmanın adı artık Doğu-Batı sentezi oldu.Özdemir İnce’nin dediği gibi bu icradan da bir katır doğacak.Ben Mozart’ın son şaheseri Requiem’in bu tür eklemelerle bozulacağı kanısındayım.Gereğini de hiçbir zaman anlamadım.Mozart’ın başına gelen ne ilk ne son tasallut.Gene aynı yazıdan öğrendiğime göre; François Abou Salem adlı bir yönetmen de 1997 yılında Salzburg Festivali’nde Saraydan Kız Kaçırma’nın içine Sufi müzikten örnekler katmış.Bu tür müzikler katkı maddesini kaldırmaz, zorlamamak gerekir.Yazara göre; puristler (saf müziği sevenler) reddedecek, ama çoğunluk sevecek.Ben sevmeyen azınlıkta yerimi alıyorum.Mozart in Egypt CD’sini dinleyenler de aynı sıkıntıyı duymuşlardır.Ayrıca 40. Senfoni’de Mozart Karşılaması (adını belki de yanlış hatırlıyorum) bizim Mozart’a yaklaşımımızın değişik (!) bir örneğiydi.* * *CİDDİ müzik severler üzülmesin, festival programı sadece bundan ibaret değil.Gerçek Mozartçıların dinleyebileceği resitaller, konserler de var.Ben, bugün bozulmamış Requiem’i dinleyeceğim.