İstanbul Bienali’nin açılışında 5 bin kişi

Yukardaki yargıya varanların bir gerekçesi de vardı:

Ünlü mimarlık ve tasarım dergisi Domus’ta çıkan yazıda, Venedik Bienali’nin düşüşe geçtiği belirtiliyordu.

Bienal nedir? İki yılda bir düzenlenen sergi, yarışma, şölen.

İKSV Yönetim Kurulu Başkanı Şakir Eczacıbaşı, açış konuşmasında, İstanbul’un ve bu şehirde yapılan bienalin önemini çok güzel özetledi:

‘1995’te Dördüncü İstanbul Bienali için ilk kez yabancı bir küratör görevlendirmek istediğimizde Renea Block’u seçmiştik. Renea, ‘Bana çok ağır bir yük verdiniz. Bugüne değin birçok büyük sergi düzenledim; ama hiçbiri İstanbul Bienali adını taşımıyordu’ dedi.’

Beş bin kişiyi bulan topluluğun içinde kimler vardı?

Bienal için dünya sanat çevrelerinden 3000’e yakın konuk İstanbul’a geldi.

Aralarında uluslararası önemde eleştirmenler, küratörler, müze ve galeri yöneticileri, yabancı basın mensupları var.

Eserleri sergilenen 53 yabancı sanatçı ve 400 akredite yabancı basın mensubu, bienale gösterilen ilgiyi gösteriyor. Hangi gazeteler temsilci gönderdi?

Gazeteler; Frankfurter Algemeine Zeitung, Wall Street Journal, Washington Post, Le Monde, Le Soir, Corriera della Sera, Kathimerini.

Sekiz Avrupa ülkesinden de televizyon çekimi için geldiler.

Art in America, Frieze, Art Press, Art Forum gibi dünyaca ünlü sanat dergilerinin eleştirmenleri de bienali izliyor.

Hindistan, Lübnan, Şili ve Brezilya’dan gelen gazeteciler de yabancı basın mensupları arasında yer alıyor.

Bu yılın bienal küratörleri, Van Abbemuseum Direktörü Charles Esche ile Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi Yöneticisi Vasıf Kortun.

BİENALİN ÖNEMİ

BİENAL’de belli bir kavram çerçevesinde Türk ve dünyanın sayılı sanatçıları buluşuyor.

Sanatın geleceğini burada izlemek mümkün. Bildiklerimiz, resim, görsel yaratım konusunda ezberlediklerimiz bunlarla sarsılıyor, yeni kavramlar, yeni bakışlar öğreniyoruz.

Üstelik sergi gezme alışkanlığımızın az olduğu ve görsel estetik konusundaki ihmalkárlığımız göz önüne alındığında bienalin önemi daha iyi anlaşılır.

HANGİ MEKÁNLARDA

ŞİŞHANE’deki Deniz Palas Apartmanı, Bankalar Caddesi’ndeki eski Garanti Bankası Binası, Tophane’deki Tütün Deposu, Tünel’deki Bilsar Binası, Tophane’deki Antrepo 5 ve İstiklal Caddesi’ndeki Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi ve Garibaldi Binası.

GİRİŞ ÜCRETİ

SINIRSIZ giriş kartını 25 YTL’ye alabilirsiniz.

Bienalin bütün mekánları, pazartesi hariç 11.00-19.00 arası açık.

The Wall Street Journal’in ekinde neler var

‘İSTANBUL Biennial: A Study in Living’ başlıklı ekte gazeteci Susanne Fowler’ın yazısı var. Dokuz ay burslu olarak İstanbul’a gelen Fowler, iki yıldır İstanbul’da yaşıyor.

Eczacıbaşı konuşmasında, Napolyon’un ‘Yeryüzünde tek bir devlet bulunsaydı, başkenti İstanbul olurdu’ sözünün altını çiziyor. Küratörler de gazetedeki ekte bunu ifade ediyorlar.

Bienali, gazete ekindeki spot şöyle özetliyor: Bu eski şehre çağdaş bir bakış.

Dave Broom, ‘Dibtilling the Secrets of Raki’ yazısına şöyle başlıyor: ‘Rakı hakkında konuşmak için 70 milyon sebep vardır.’

Küratör Charles Esche, ekteki söyleşisinde ‘bienal’ ve ‘tema’sı İstanbul hakkında bilgi veriyor.

The Wall Street Journal’de sergi mekánlarının haritası ve nerede ne olduğu da anlatılıyor.

Orhan Pamuk da ekte yayınlanan söyleşisinde, ‘Her zaman İstanbul Bienali’ne gittiğini’ belirtiyor.