İki şiir yıllığı daha

Bugün tanıtacağım iki yıllıktan birini, 2004 Şiir Yıllığı’nı Veysel Çolak (Yom Yayınları) hazırlamış.

Diğerini de 2004’ün 104 Şiiri adıyla Hüseyin Alemdar-Yılmaz Arslan (Mor Taka Yayınları) hazırlamış, dün bu bilgileri vermiştim ama yazıyı görmeyen okurlar için bir hatırlatmada bulundum.

Veysel Çolak’ın yıllıklar başındaki yazıları her zaman şiirin konumunu, şairin yerini tartışan özellikler taşır.

Üslubu yüksek gerilimli, coşkulu ve tempoludur. Şairlerin düz yazılarında bu özellik daima vardır.

Sunu’dan bir bölüm:

‘Gönül rahatlığıyla ama üzülerek, ‘Günümüz Türk şiiri bu işte,’ diyebiliyorum. Ne yazık ki ustalara borcunu ödeyemeyen ve yaşamla yüzleşmeyen, görgüden yoksun bir şiir yazılıyor.

Bütün dünya tutuştuğu anda ateş insanı yakmaz demenin hiçbir anlamı yoktur. Anlayacağınız, amaç dünyanın tutuşmasını engellemek. Çünkü şiirin bu gücü var.’

Veysel Çolak, şiire, şairlere, belki de bugün şiirin başaramayacağı işlevler yüklüyor. Ben şiirin alanını bu kadar genişletmek isterdim ama ne yazık ki gerçekleşmeyeceği kanısındayım.

Çolak’ın yıllığını ihmal etmeyin, şiir üzerine düşünmek, bir yılın şiir ve şair coğrafyasını görmek isteyenler için okunmalı.

* * *

HÜSEYİN ALEMDAR-YILMAZ ARSLAN’ın hazırladıkları yıllık 104 şiiri içeriyor.

Yıllıklarına, ‘gezici yıllık’ adını koymuşlar, bir yere bağlanmamanın, özgürlüğün çağrıştırıcısı olarak bu benzetmeyi kullanmışlar.

Yıllıklarına aldıkları şairler için birkaç cümlelik hem genelde, hem bu yıldaki yazdıkları üzerine, sevimli notlar eklemişler. Bir yılın özeti.

Bir de başka seçkileri var; 2004’ün en beğendiğimiz şiir kitabı, 2004’ün en beğendiğimiz şiire ve şaire dair 14 kitabı, 2004’ün en yerinde dediğimiz 14 şiir ödülü.

Bu yıllık gerçekten en öznel olanı. Ama bu amaçla düzenlendiği için beni rahatsız etmiyor, olumsuz eleştiriyi de hak etmiyor.

* * *

ŞİİRİ seviyorsanız, yıl yıl da izleme alışkanlığındaysanız, üçünü de alın, üç ayrı görüşü kendi şiir potanızda eriterek, kendinizce bir yargıya varın.