“Hafif başlı” bir kitap

Nedir bu kitabın özelliği? Okuyana, algılayana göre değişir.
Cihangir’i, orada yaşayanları, semtin havasını biliyorsanız, bir mahalle monografisi diyebilirsiniz.
İyi oyun yazarı Yula, sanki bir senaryo yazmış. Zaten kapağından itibaren başlayan göndermeler, bunu bilmek için çok da emek gerektirmiyor. Kapağındaki yazıları almazsam, kitabı iyi anlatmak mümkün değil.
Bir ÖZEN YULA Kitabı. Film jeneriğinde/afişlerinde kullanılan bir üslup.
GİZLİ AŞK BU.
Müjde ve Şener. Şarkıları Okuyan: Mediha Demirkıran.
HÜMEYRA / Özgü-Oktay / Uğur-Serra / Ayşenil / Lâle-Suzan / Hasibe-Menderes / Dolunay-Nurgül.
“Tamamen Renkli.”
Diyeceksiniz ki, kitabın kapağında olanları yazdıktan sonra, kitabı anlatmaya gerek yok.
O kadar değil. Herkes bu semti bilmiyor, bu semtte yaşayanları da. Bir semtte yaşayanlar, çoğu zaman ilişkilerinde, komşuluklarında, aşklarında, dostluklarında, kızgınlıklarında aynı kaderi paylaşırlar. Adeta mahalle, onlara kendi kurallarını hissettirmeden belletir.
Gizli Aşk Bu, Söz ve Bestesi Zeynettin Maraş’a ait olan, 1967’de bestelenmiş, bir zamanlar çok çalınan ve söylenen hâlâ da dinlenilen bir şarkı. Şarkının metnini yazıya aldım, çünkü gerçekten mahallede yaşananlara eşlik edecek bir şarkı.
Gizli aşk bu, söyleyemem derdimi hiç kimseye / Zevke veda, neşeye de, veda artık her şeye / Arzular bir bir hayal oldu, baharımın gülleri soldu / Gönlüm hicran, hasret, gamla doldu.
Sevdim amma görmüyor bak gözlerim hiç kimseyi / Gizli aşk bir gizli dertmiş, feda ettim her şeyi / Arzular bir bir hayal oldu, baharımın gülleri soldu / Gönlüm hicran, hasret, gamla doldu.
Kitabı, Mediha Demirkıran’ın sözünü ettiğimiz şarkısını dinleyerek okudum. Bazı kitaplar vardır ki, daha ilk satırda bir sıcaklık yayar. Romanın insanlarını hem sever, hem de onlara acırsınız. Yaşamdan notlar gibi görünme mütevaziliğindedir ama, bütün bir hayatı kuşattığını fark edersiniz.
Okurken, bu kadar yeter dediğim anlar oldu, bundan sonrası malûm, dedim. Ama elimden bırakamadım. Mahalledeki insanların günlük yaşamı içine karışıverdim. Semt ve mahalle kültürünü savunan, zaman zaman özlemini çeken benim gibi biri için doğrusu çok hoş bir kitap. Genç okurlar için daha da önemli, daha da tarihî değeri olan bir roman.
Melodramları severim ben. İnsanların ömrünü belirleyen unsurlar, dramdan, trajediden çok, melodramlarda vardır.
İhsan Yılmaz’ın sorusuna Özen Yula çok benimsediğim bir karşılık veriyor:
“Yeşilçam filmi tadında bir Cihangir romanı Gizli Aşk Bu ve çok eğlenceli. Sizi yazmaya teşvik eden o döneme ait bir özlem miydi ya da saygı sunma mı?
-Gizli Aşk Bu’nun hem eğlenceli hem de iç acıtan tarafları var. Genelde bütün okuyanlar bunu söylüyor. Ağlayanlar da çoğunlukta. Ben eğlenerek okuduklarını biliyorum bazı okurların. Neticede böyle bir roman okumak bana iyi gelirdi bugünkü, bu yaştaki ruh halimde. O nedenle de yazdım açıkçası. Hep hayatın acımasızlığını anlattım şimdiye dek. Şimdi ise masumiyet üzerine kafa yordum biraz. Bende Ertem Eğilmez filmleri o duyguyu uyandırır. Güzel insanların birlikte mutlu yaşadıkları ve hayatın acımasızlığına beraber dayanabildikleri, beraberlik ruhunun sadece futbol maçlarında değil, genel olarak bir insanlık hali gibi ortaya çıktığı o dönemler hepimiz için önemli. Neleri kaybettiğimizi de iyi görüyoruz o döneme baktıkça.”
Şimdi bir Türk filmi mi seyrediyorsunuz, onların yanında oturup konuşmalarına kulak misafiri mi oluyorsunuz? Bunun yanıtını siz vereceksiniz.
Gülünçle trajedi arasındaki o gidip gelmeler, sağlam bir tahlil ve yazma yöntemini gösteriyor.
İçtenliğin, sevginin, kırılgan aşkların, onarılabilir kavgaların romanı.
Severek okudum, sizin de severek okuyacağınızı umuyorum.
(Bir Özen Yula Kitabı, Gizli Aşk Bu, Everest yayınları)

DOĞAN HIZLAN’IN SEÇTİKLERİ

Kâmuran Şipal Gece Lambalarının Işığında YKY
A.Grosser Rilke İstanbul’da Bir Hoş Sada İş Bankası Kültür Yayınları
Hasan Bülent Kahraman Post-Entelektüel Dönem ve Edebiyat Agora
John Grisham Çaylak Remzi Kitabevi
Halit Refiğ Ulusal Sinema Kavgası Dergâh Yayınları