Haça benzetildiği için yıktırılacak

Proje müdürü Yücel Çelik, AA muhabirine yaptığı açıklamada, denizin ve yeşilin daha güzel seyredilmesi için fener yaptıklarını, fenerin iki yanına da seyir yerleri eklediklerini açıklamış.

Bu iddialar üzerine, "Merkezi yapan Multi Türkmal Yönetim Kurulu da bu nedenle fenerdeki seyir yerlerini kaldırma kararı almış."

Hollanda-Türk ortaklığı olan şirketin yaptığı bu merkez, 20 Haziran’da törenle açılmış.

Peki sonradan niye bu iddialar yapılmış, üstelik bu garip iddialar neden kaale alınmış?

Bana kalırsa, iddia sahipleri burada misyonerlik(!) faaliyetinin bu binayla başlayacağı kanaatine varmışlar.

Ya da bu binadan sonra, din değiştirme talepleri mi olmuş?

Yoksa bu yabancı şirket, Hıristiyanlık propagandası yapmak için, sembol olarak bu binayı mı seçmiş?

Akıldışı bu gerekçeler anladığıma göre akıl içi sayılmış ki, bina yıkılacakmış.

Proje müdürü de, açıklamasında "Tamamen iyi niyetle" sözünü kullanıyor, bunu belirtmeye gerek yok da, karşı iddialarda bulunanların iyi niyetlerini tartışmak gerekiyor.

* * *

BU tür iddiaları en hafifinden işgüzarlıkla, çağdışılıkla yorumlayabiliriz.

Eskiden de bu tür olaylar yaşanmıştı.

Şimdi onları gülerek anımsıyoruz. Ama zamanında sanatçının çektiği ıstırabı da unutmuyoruz.

Gençliğimdeki bir sergi komedisini anımsadım.

Türk resminin Toplumsal Gerçekçilik çerçevesinde figüratif resimleri ve portre çalışmalarıyla tanınan Haşmet Akal (1918-1960) bir resim sergisi açmıştı.

Belleğim yanıltmıyorsa, resimlerine attığı imzayı bir işgüzar orak çekice benzetmiş ve ihbarda bulunmuştu.

O dönem düşman komünizmdi ve onu çağrıştıran her türlü şekil ihbar konusuydu.

Şimdi aynı sanat müfettişleri(!) orak çekiç yerine Nü’lerin ayıp yerlerini arıyorlarmış. Merak bu.

Yanılmıyorsam galiba Aziz Nesin de o zaman bir yazı yazmıştı.

Mizahın büyük ustası, Haşmet Akal’ın resminde nasıl orak-çekiç bulduğunu yazarken, amuda kalktığını, çeşitli vücut hareketlerinden sonra orak- çekiç’i keşfettiğini yazmıştı.

* * *

GİDİYORUZ gidiyoruz, yol aldık diyoruz, arkamıza bir dönüp bakıyoruz ki, masallardaki gibi bir arpa boyu bile yol almamışız.